۱۳
اردیبهشت
۱۴۰۳
شماره
۵۶۰۵
عناوین صفحه
داستان عالم خوشنام همدان از زبان نزدیک ایشان
هگمتانه، گروه خبر همدان: مرحوم حجتالاسلام رازینی یک عالم دینی و مورد احترام مردم همدان خصوصا دانشجویان این استان بود که به هرچه آنچه اعتقاد داشت، عمل میکرد و این عامل باعث محبوبیت والای ایشان شده بود.
به گزارش هگمتانه، مرحوم حجتالاسلام «کمالالدین رازینی» از علما و فضلای همدان و متولد سال 1328 بود که با گذراندن مدارج علمی سالها به عنوان استاد حوزه و دانشگاه در عرصه علم و فرهنگ کشور تلاش کرد؛ وی دارای دکترای معادل در رشته فلسفه و سابقه 20 سال مسؤولیت نهاد نمایندگی ولی فقیه در دانشگاه بوعلیسینا بود و چهار سال امام جمعه موقت همدان و به عنوان هماهنگکننده جریانهای سیاسی پیش از انقلاب اسلامی فعالیت داشت و سرانجام در روز ششم اردیبهشت ماه سال 1388 دار فانی را وداع گفت.
از همان ابتدای شروع مبارزات انقلاب ایشان هم وارد عرصه مبارزه شدند. ایشان در ابتدای دوران تحصیل در همدان اعلامیههای حضرت امام را دستنویس کرده و منتشر میکرد. و در ادامه مبارزات با ایراد سخنرانیها، برگزاری جلسات قرآن برای جوانان، برپایی تظاهرات به روشنگری و هدایت مردم در مناطق مختلف مخصوصا رزن، کبودراهنگ، فامنین و اسدآباد میپرداخت. ایشان در اول انقلاب جزء متحصنین دانشگاه تهران برای کسب اجازه ورود امام به ایران بوده و بعد از پیروزی انقلاب با نظر آیتالله مفتح مسؤولیت کمیته ساماندهی سلاحهایی که در دست مردم بود را بر عهده داشتند. با استقرار نظام جمهوری اسلامی با وجود پیشنهاد مسؤولیتهای مختلف قضایی و امامت جمعه به ایشان، آن مرحوم با توجه به روحیه تربیتی و تبلیغی و علاقه به ارتباط با جوانان در سال 1360 کسوت معلمی را اختیار کرد. سپس در سال 1367 به همدان رجعت کرده و به عنوان مسؤول دفتر نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه بوعلیسینا و علوم پزشکی همدان مشغول خدمت شد. همزمان با کسب مدرک کارشناسی ارشد فلسفه در کرسی تدریس نیز به امر تربیت نسل جوان ادامه داد. حضور مبارک مرحوم حجتالاسلام رازینی در سنگرهای حوزه و دانشگاه، امامت موقت جمعه در همدان و بهار و وعظ و خطابه در منابر، منشا برکات زیادی در سطح شهر همدان بود.
مرحوم حجتالاسلام رازینی تمام کارهایش را برای رضای خدا انجام میداد و تلاش میکرد که مردم را نسبت به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران جذب کند؛ میشود از جمله کارهای ماندگار ایشان به برپایی جلسات تفسیر اساتید- که قدمتی نزدیک 20 سال دارد و همچنان هم در دانشگاه بوعلی در جریان است-، ساخت مسجد بزرگ دانشگاه، رفع اختلافات اداری و مشکلات حقوقی که برای دانشگاهیان پیش میآمد و پیشگیری از اسراف در دانشگاه اشاره کرد.
شاگردان مطرح و با اخلاقی در مکتب حجت الاسلام رازینی تربیت شدند و تعدادی از آنها امروز در مناصب مختلف مشغول خدمت هستند و قطعا پرداختن به این شخصیت بزرگ و وارسته و خط مشی ایشان، شناساندن این فاضل بزرگوار و زنده نگهداشتن یاد و نام آن مرد بزرگ امری ضروری است.
معرفی اسوههای عالم و عامل و پرداختن به شخصیت این عالم برجسته ضرورتی است که به این منظور بر آن شدیم در سالروز ارتحال مرحوم حجتالاسلام رازینی با دو تن از نزدیکان و شاگردان ایشان به گفتوگو بنشینیم.
عضو هیأت علمی دانشگاه بوعلی همدان در این خصوص با بیان اینکه مرحوم حجتالاسلام رازینی رئیس اسبق نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاههای علوم پزشکی و بوعلی بودند اظهار کرد: ایشان به عنوان استاد گروه الهیات دانشگاه بوعلیسینا فعالیت داشتند.
علی اکبر عروتی موفق با اشاره به اینکه مرحوم رازینی به عنوان عالم انقلابی، متعهد و زمانشناس و مرد عمل شناخته میشوند گفت: شخصیت ایشان جامع الاطراف بود و در همه زمینهها توانسته بود رشد خوبی را داشته باشد که برای معرفی ایشان باید به ابعاد و زوایای مختلف شخصیتشان پرداخت.
وی با بیان اینکه خاندان مرحوم رازینی عموما اهل علم و تعداد زیادی از اعضای خانواده ایشان روحانی و در کسوت روحانیت هستند افزود: ایشان اهل منطقه شهرستان رزن بودند و آن منطقه نیز منطقه عالمخیزی است؛ تعداد بسیار زیادی از خاندان ایشان اهل علم بودند و اهل علم هم هستند و از مفاخر کشور به حساب میآیند.
این عضو هیأت علمی دانشگاه بوعلی با اشاره به اینکه حجتالاسلام رازینی دوره طلبگی خود را خیلی خوب و محضر اساتید بزرگی در استان قم تلمذ کردند و در کنار درس و بحث حوزوی خود، در صحنههای انقلاب نیز حضور داشتند ادامه داد: ایشان ارتباط خوبی را با علمای انقلابی پیدا کرده بودند.
وی گفت: ایشان خود نقل میکردند که در جریان 17 شهریور سال 57 در میدان ژاله و حرکت بسیار ننگینی که رژیم شاه در شهادت رساندن راهپیماییکنندگان داشتند، حضور داشت و آن فجایایی را که آفریده شده بود از نزدیک دیده بود.
عروتیموفق با بیان اینکه ایشان در عرصه انقلاب حضور فعالی داشتند و در راهپیماییها شرکت میکردند و درک بسیار درستی از امام و انقلاب داشتند افزود: ایشان بعد از انقلاب اسلامی معلمی را به عنوان یک وظیفه و رسالت انتخاب کردند و به دانشگاه بوعلیسینا منتقل شدند و در این دانشگاه هم نهاد رهبری را مدیریت میکردند و هم تدریس داشتند.
وی با اشاره به اینکه حجتالاسلام رازینی ارتباط بسیار خوب و درخشانی با نسل جوان در طیفهای مختلف داشتند گفت: دفتر ایشان ملجاء بسیار خوبی بود تا طیفهای مختلف دانشجویی با سلایق و گرایشهای مختلف بیایند و با ایشان صحبت کنند، در عین حال ایشان چارچوبها و خط قرمزهای خود را دقیق داشتند و روی اصول خود استوار بودند.
این عضو هیأت علمی دانشگاه بوعلی بیان کرد: ایشان با توجه به احترام به دیدگاهها و سلایق مختلف، با جوانان وارد صحبت و بحث میشد و حتی اگر احساس میکرد حقی از آنها تضییع شده پای کار بود تا بتواند احقاق حق کند.
وی گفت: مرحوم حجتالاسلام رازینی دورهای در دانشگاه بوعلیسینا و علوم پزشکی مسؤولیت نهاد مقام معظم رهبری را داشتند که اوج آن دهه 70 و 80 بود و در دهه 70 به ویژه از سال 75 به بعد تا سال 84 به هر حال در دانشگاه جریانهای سیاسی و فعالیتهای بسیار گستردهای بود و در آن شرایط بسیار پرچالش به عنوان مسؤول نهاد هم توانست شیوه اعتدالی خود را داشته باشد و هم از افراط و تفریط مبرا بود.
عروتیموفق با اشاره به اینکه حجتالاسلام رازینی مجموعه دانشگاه را هم به دور از افراط و تفریط مدیریت کردند و نظارت خوبی بر دانشگاه داشتند گفت: ایشان جهت تالیف قلوب و برقراری ارتباطات بیشتر با سیستم مدیریتی دانشگاه جلسه تفسیر قرآنی را راهاندازی کردند که آن جلسه در حال حاضر نیز فعال است و تعداد زیادی از اساتید در آن شرکت میکنند و ارتباطات خوبی بین اعضای هیأت علمی دانشگاه از طریق همان جلسه قرآن برقرار شده است.
وی با بیان اینکه یکی از ویژگیهای بسیار مهم حجتالسلام رازینی سادهزیستی بود خاطرنشان کرد: در کنار اینکه یک اندیشمند فاضلی بود که تحصیلات خوبی داشت و آنچه را در محضر اساتید خوانده و یاد گرفته بود به خوبی به نسل جوان منتقل میکرد و ارائه میداد، بسیار سادهزیست هم بود.
این عضو هیأت علمی دانشگاه بوعلی با اشاره به اینکه سادهزیستی در امور شخصی و زندگیشان نمود داشت گفت: ایشان در منزلی بسیار ساده زندگی میکرد و سوار وسایل نقلیه مدل پایین میشد؛ دفتر ایشان هم در دانشگاه بوعلیسینا و علوم پزشکی ساده و در حین حال بیپیرایش اما صمیمی و به دور از اسراف بود.
وی با بیان اینکه دانشجویان به دفتر مرحوم مدام رفتوآمد داشتند و از محضر ایشان بهره میبردند، افزود: از حریم انقلاب به خوبی دفاع میکردند یعنی اگر لازم بود سخنرانی داشته باشند، انجام میدادند و یا در یک کرسی آزاداندیشی و مناظرات حضور مییافتند تا پاسخگوی شبهاتی باشند که آن زمان یعنی نیمه دوم دهه 70 و نیمه اول دهه 80 مطرح میشد، خیلی از اوقات خود پیشنهاد میدادند که حاضرند در کرسی مناظره و نقد حضور پیدا کنند.
عروتی موفق با بیان اینکه در بین دانشجویان بحثهای مختلفی که مطرح میشد و شبهاتی بود ایشان داوطلبانه در این جلسات سخنرانی، نقد و یا مناظره شرکت میکردند ادامه داد: آن زمان چند مورد مناظره داشتیم که مرحوم رازینی قبول کردند که در کنار کسانی که دیدگاههای مختلفی داشتند و مطرح میکردند، بنشینند و صحبت کنند.
وی با اشاره به اینکه مرحوم حجتالاسلام رازینی در عرصههای مختلفی حضور مییافتند یعنی در خطبههای نماز جمعه به عنوان امام جمعه موقت شرکت میکردند و در این عرصه انجام وظیفه میکردند گفت: در سخنرانیها، جلسات مختلف، همایشها و در هر جایی که احساس میکردند نیاز است حضور داشته باشند ابا نداشتند و حضور فعال و دقیقی در عرصههای مختلف داشتند که قابل تامل و توجه است.
این عضو هیأت علمی دانشگاه بوعلی با بیان اینکه شخصیت حجتالاسلام رازینی باید هم در جنبه فردی و هم جنبه سیاسی، فرهنگی و اجتماعی، همگام با یکدیگر مورد بررسی قرار گیرد تا بتوانیم شناخت دقیق و خوبی داشته باشیم افزود: ایشان اواخر عمرشان با وجود اینکه کسالت داشتند، آنقدر روی جلسات دقیق بودند که در آخرین جلسات که غالبا دانشجویان غایب میشوند، حضور پیدا کرده بودند، طوری که مستخدم دانشگاه کلاس را هم بسته بود تا برای امتحان آماده شود اما ایشان با چند نفر دانشجو که آمده بودند، جلسه را تشکیل دادند و سرپله نشستند و گفتند که همین جا یک کلاس مختصری را تشیکل دهیم.
وی تأکید کرد: مرحوم حجتالاسلام رازینی به نظم مقید بودند، میگفتند اگر قرار است کلاسی تشکیل شود و فضایی هم نباشد، از پلهها و محوطه دانشگاه استفاده و کلاس خود را برگزار کنند.
عروتیموفق با بیان اینکه مرحوم حجتالاسلام رازینی ویژگیهای منحصر به فرد و بسیار ارزشمندی را داشتند که قابل توجه است افزود: در بیرون از دانشگاه خیلی از اوقات مباحثی در مورد دانشگاه و مسائل فرهنگی آن مطرح میشد که ایشان تمامقامت از حریم دانشگاه، استاد و دانشجو دفاع میکردند.
وی با اشاره به اینکه شبهاتی مطرح شده بود که مرحوم رازینی در دفتر امام جمعه شهر آن زمان حضور یافتند و توضیحات لازم را دادند گفت: اگر در مجامع مختلفی در مورد دانشگاه بحثی مطرح بود دفاع از حریم دانش و دانشگاه مدنظر بود.
این عضو هیأت علمی دانشگاه بوعلی بیان کرد: دانشجویان با وجود اینکه ممکن بود خط فکریشان با مرحوم رازینی سازگار نباشد اما آنقدر به ایشان اطمینان داشتند که به دفترشان میآمدند و مینشستند و صحبت میکردند و اگر حتی جایی حقی ضایع شده بود، خود ایشان شخصا در جهت دفاع از حق و حقوق دانشجو وارد میدان میشدند و دفاع میکردند.
وی بیان کرد: حجتالاسلام رازینی عنوان میکرد که درست است اندیشه و فکر سیاسی من با شما همخوان نیست اما دفاع کردن از حق و حقوق قانونی برعهده من است و این کار را انجام میدهم.
عروتی موفق اضافه کرد: مرحوم حجتالاسلام رازینی ارتباط بسیار خوبی هم با آحاد جامعه و اساتید دانشگاه داشتند، روزی که تشییع جنازه ایشان بود کنار پیکر مطهرشان اساتید زیادی با دیدگاههای سیاسی مختلف را دیدم که اشک میریختند و وقتی از مرحوم صحبت میشد هر کدام خاطرهای را تعریف و به نیکی از وی یاد میکردند.
وی با بیان اینکه مسجد بزرگ دانشگاه بوعلی که یکی از بزرگترین مساجد دانشگاهی در سراسر کشور است به همت بالای ایشان کلنگزنی شد و شکل گرفت ادامه داد: حتی اینکه مسجد افتتاح شود در آخرین ماه رمضان شخصا در مسجد نیمه تمام اقامه نماز داشتند که در حال حاضر با تلاش آن مرحوم به یک مجموعه بسیار بزرگ فرهنگی در دانشگاه مورد استفاده قرار میگیرد.
داود حبیبی؛ دیگر عضو هیأت علمی دانشگاه بوعلی و رئیس دانشگاه بوعلی در دهه 70 که با مرحوم رازینی ارتباط نزدیکی داشت هم اظهار کرد: با مرحوم رازینی از سال 56 در کبودراهنگ که به عنوان دبیر شیمی بودم، آشنا شدم، ایشان خیلی انسان وارستهای بود.
وی با اشاره به اینکه ایشان 15 سال پیش از این دنیا پرواز کردند و ما یک بزرگی را از دست دادیم گفت: ایشان در چند زمینه با دیگران تفاوت داشت، مرد عمل بود یعنی به آنچه اعتقاد داشت و موضوعات اصلی اسلام بود، عمل میکرد.
این عضو هیأت علمی دانشگاه بوعلی بیان کرد: وقتی رئیس دانشگاه بودم، ایشان نماینده مقام معظم رهبری در دانشگاه بودند، در آن زمان میفرمودند هرجا در صحبت با مسؤولان کم میآورید از من مایه بگذارید یعنی اگر گفتند چرا آن کار را انجام دادید بگویید رازینی گفته است.
وی با اشاره به اینکه مرحوم رازینی از آبرو و حیثیت خود میگذاشتند تا کارهای دانشگاه پیش رود افزود: ایشان یک ماشین پیکانی داشت که سال ساخت بالایی داشت و ما میگفتیم حاج آقا این ماشین را عوض کنید شما اذیت میشوید، توی راه از کار میافتد و تماس میگیرید که حبیبی بدو بیا و خراب شد، یک ماشین دیگر بهتر از این استفاده کنید.
حبیبی ادامه داد: آن موقع مرحوم جملهای گفت که خیلی من را تحت تأثیر قرار داد، گفت" حبیبی من آخوند این دانشگاه و جامعه هستم و باید طوری زندگی کنم که کسی حسرت زندگی من را نداشته باشد"، یعنی سعی میکرد به حداقلها اکتفا کند و این خیلی زیبا بود.
وی با بیان اینکه مرحوم رازینی با وجود اینکه عضو هیأت علمی دانشگاه بود و میتوانست بهترین ماشین را سوار شود اما قبول نمیکرد و اعتقاد داشت باید طوری زندگی کند که دیگران حسرت زندگی ایشان را نداشته باشند.
این عضو هیأت علمی دانشگاه بوعلی با تأکید بر اینکه در عین سادگی اما زندگی خیلی خوبی داشت و بسیار خوب از دنیا رفت افزود: به قول علما "عاش سعیدا مات سعید، انصافا آخوند اهل عمل بود و ایشان از دید من بهترین انسان بود که امیدوارم ما نیز مانند آن مرحوم عاقبت بخیر شویم.