بنا بود چرخ اقتصادی همدان بعد از کشاورزی بر پایه گردشگری بچرخد و بنا بود از نزدیکی همدان به تهران استفاده کنیم تا استان به جای اینکه محل عبور مسافران باشد به مقصد گردشگری و ماندگاری چند روزه گردشگران تبدیل شود اما این امر تنها یکی از چشم اندازهایی است که برای استان عملی نشده و می‌توانیم فعلاً از این موضوع به‌خاطر شیوع کرونا چشم‌پوشی کنیم.

اما با این نزدیکی به تهران چه‌ها که نکردیم و چه ضررها که به کسب و کارهای همدان نزدیم!

اولین آسیب این نزدیکی به پایتخت متوجه فرودگاه همدان شد که پروازهایش گاه و بی‌گاه به دلیل نبود مسافر تعطیل می‌شود. اغلب همدانی‌ها ترجیح می‌دهند برای سفر فرودگاه‌های تهران را برگزینند؛ چراکه چارترکننده‌های قوی در تهران پرواز را برای مسافر به صرفه می‌کنند. اما استقبال بالای همدانی‌ها از پرواز به شهرهای مذهبی اثبات شده است و رونق پرواز مشهد شاهد این مدعاست ولی حتی در این زمینه نیز همدان نمی‌تواند موفق عمل کند و پروازهای خارجی مذهبی به جز ایام حج در فرودگاه همدان با وجود وعده‌های مکرر اما بی‌اثر مسؤولان فعال نشده است.

یکی دیگر از بخش‌هایی که از این نزدیکی زیان بسیار دیده بازار نشر و صنف کتاب‌فروشان همدان است. نویسندگان همدانی ترجیح می‌دهند کتاب‌های خود را زیر نظر ناشران تهرانی و قمی به چاپ برسانند و دست ناشران همدانی را از این سبد خالی می‌گذارند ولی آسیب بخش کتاب همدان به اینجا ختم نمی‌شود؛ نزدیکی همدان به تهران موجب شده کتاب‌های بی‌محتوا و اغلب قاچاق تهران و قم به سوی بازار همدان سرازیر شود و متأسفانه سوداگران این حوزه موفق می‌شوند برای برپایی نمایشگاه‌های کتاب 50 درصد تخفیف از همدان مجوز بگیرند و با این کار کمر نحیف بازار کتاب استان را به شکستن نزدیک می‌کنند که البته با ورود اتحادیه ناشران و کتاب‌فروشان به این موضوع برگزاری چنین نمایشگاه‌هایی کمتر شده است. اما باز هم موضوع به اینجا ختم نمی‌شود و بنا به دلایلی برخی ادارات و یا شرکت‌های خصوصی ترجیح می‌دهند به جای اینکه اقلام فرهنگی مورد نیاز خود را از همدان تهیه کنند یک سفر یک روزه به تهران داشته باشند برای اینکه مثلاً از تخفیف 20 درصدی این اقلام در تهران استفاده کنند و در این‌جا نصیب کسب و کارهای فرهنگی همدان از مصرف ادارات و شرکت‌های استان تأسف و حسرت است.

حتی راه‌آهن همدان نیز از این نزدیکی به تهران آسیب دیده و دوری ایستگاه قطار از شهر سبب شده برخی شهروندان ترجیح دهند از راه‌آهن تهران یا کرمانشاه برای سفر استفاده کنند.

بگذریم که تخفیف‌های تهران باعث می‌شود اغلب همشهریان‌مان خریدهای فصلی خود را از تهران انجام دهند.

قطعاً نزدیکی به تهران برای همدان یک مزیت محسوب می‌شود و به‌ویژه برای جذب سرمایه‌گذار و نیز استفاده از استادان دانشگاه برای تدریس بسیار مؤثر است.

همچنین در زمینه فرآورده‌های دامی و گیاهی نیز می‌توان از این نزدیکی سود برد و می‌توانیم در صادرات این محصولات موفق‌تر عمل کنیم؛ این کاری است که قم  با مسافت نزدیک‌تر به تهران توفیق زیادی در آن داشته و در زمانی‌که حتی ما نتوانستیم سرمایه‌گذاران همدانی را برای استان حفظ کنیم قم توانسته سرمایه‌گذاران بسیاری را جذب کند.

همدان در زمینه‌هایی مثل تولید سیب‌زمینی یا برخی گیاهان دارویی قطب محسوب می‌شود اما از این ظرفیت فقط در خبرسازی استفاده شده و نتوانسته‌ایم برای مازاد تولید استان تدبیری بیندیشیم و با جذب سرمایه‌گذار اجازه ندهیم ارزش افزوده تولیدات همدان از استان خارج شود و آسان‌ترین کار با کم‌ترین مزیت را برای مازاد تولید همدان برگزیده‌ایم.

اگر مسؤولان بتوانند ورق را برگردانند و نزدیکی همدان به تهران را از زیان‌دهی خارج کنند حتی شغلی مانند رانندگی نیز در همدان رونق خوبی خواهد یافت و به ایجاد اشتغال و تولید ثروت کمک بسیاری خواهد کرد.

شاید اولین قدم در این باره تهیه اقلام فرهنگی و سایر نیازمندی‌های ادارات و شرکت‌های استان از همدان باشد که بارها گفته شده و کمتر در عمل دیده شده است.