هگمتانه، گروه رفیق شهیدم: حسین رنجه، دانش‌آموز شهید در 14 اردیبهشت 1347 در همدان چشم به جهان گشود. وی با آغاز جنگ تحمیلی عازم جبهه حق علیه باطل شد و سرانجام در 4 دی‌ماه 1365 در عملیات کربلای 4 در اروندرود به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
متن وصیت‌نامه‌ای که از این شهید والامقام به یادگار مانده است را باز می‌خوانیم:
با سلام بر آقا امام زمان (عج) و درود و سلام بر نایب بر حقش امام خمینی، امام عزیزی که ما را از دنیایی که غرق در گناه و معاصی بودیم نجات داد و نگذاشت که ما در دنیای مادی و فانی غرق شویم. درود خدا بر شما ملتی که امام‌مان می‌فرماید از صدر اسلام تاکنون چنین ملتی وجود نداشته است و همچون اهل کوفه نبودید که امامتان را تنها بگذارید.
چگونه زیستن در این دنیا را از مولایمان اباعبدالله الحسین(ع) آموختیم
اگر چه جای وصیتی باقی نمانده است، وصیت‌ها را شهدا با خونشان با عملشان به ما آموختند اصلاً ما درس چگونه بودن در این دنیا، درس آزادگی، درس مردانگی و چگونه زیستن در این دنیا را از مولایمان آقا اباعبدالله آموختیم اما از آنجایی که بر ما وظیفه است، چند کلمه‌ای خدمتتان عرض می‌کنم. وصیت من بر شما ملت آگاه و غیور و شهیدپرور ایران سفارش به تقوا و تهذیب نفس است. فقط یک لحظه از یاد خدا غافل نشوید؛ ما هر چه داریم از اوست.
این تقوا و عشق به الله و مولا آقا اباعبدالله علیه السلام بود که برادران با تجهیزات و امکانات کم در مقابل تمامی تجهیزات و سلاح‌های دشمن ایستادند. این خدا بود که ما را پیروز کرد وگرنه ما وسیله بودیم. هر چه خواستید از او بخواهید در خانه او همیشه باز است، چرا وقتی مشکلی برای شما پیش می‌آید به یاد خدا می‌افتید؟! در تمام حالات در شادی‌ها و ناراحتی‌ها به یاد او باشید وقتی شما به یاد خدا باشید خدا هم به یاد شماست.
چرا اینقدر معصیت خدا را می‌کنید
برادر و خواهر! همیشه طوری در این دنیا زندگی کن که آمادگی برای رفتن و توشه برای آخرت را داشته باشی که در آن دنیا در مقابل خدا، انبیاء، آقا اباعبدالله و شهدا روسیاه نباشید. هر نفسی که ما می‌کشیم امکان برگشت آن وجود ندارد پس چرا اینقدر معصیت خدا را می‌کنید! هر وقت خواستید گناه بکنید به یاد مرگ و شب اول قبر بیفتید. پس وصیت این حقیر به شما سفارش به تقوا و تهذیب نفس است. اگر بر شما فشاری وارد شد به یاد آقا اباعبدالله و مظلومیت او در کربلا بیفتید آن وقت مصیبت‌های ما در مقابل مصیبت‌های کربلا هیچ می‌شود.
**امام را تنها نگذارید واز روحانیت جدا نشوید
آخرین مطلبم به شما امت حزب‌الله این است که امام را تنها نگذارید و از روحانیت جدا نشوید، چون اگر روحانیت نبود الان ما از اسلام خبری نداشتیم. در پایان از دوستان و آشنایان که این حقیر را می‌شناختند حلالیت می‌خواهم و می‌خواهم که مرا به بزرگواری خودتان ببخشید.