۲۷
اسفند
۱۴۰۲
شماره
۵۵۸۱
عناوین صفحه
هگمتانه، گروه فرهنگی: سلام به پیشگاه مقدس امام زمان (عج) و نائب بر حقش امام خمینی و با درود و سلام به خانوادههای معظم شهداء و جانبازان و سلام گرم به پدر و مادر عزیز و بزرگوارم این گوهران ابدی که خداوند به من عطا کرده بود ولی قدرش را ندانستم. انشاء الله به بزرگواری خودشان از سر تقصیرات من میگذرند.
خانواده عزیزم من نمیگویم در شهادتم گریه نکنید اما کاری هم نکنید که موجب شادی دشمنان شود. شما باید به این شهادت افتخار کنید زیرا در مقابل حضرت زینب و زهرا (س) فردای قیامت روسفید هستید و بدانید که شما امانت خود را به خدا پس دادهاید.
برادران عزیزم خداوند را در نظر داشته باشید و هرگز نماز را سبک نشمارید و این دستوری که حرکتدهنده راه است سبک نشمارید. مبدا از راهی که انتخاب کردهاید دست بشوئید و امام خمینی را تنها بگذارید؛ سخنانش را به جان و دل بشنوید و به انجام برسانید.
من این راهی را که آمدهام با چشم و دل به آن ایمان دارم و از خداوند میخواهم که گناهانم را بیامرزد.
همسر خوبم امیدت تنها به خداوند تبارک و تعالی باشد و فرزندان عزیز و نور چشمم زهرا و سمانه را به خوبی تربیت کن و از تو میخواهم که مرا حلال کنی.
فرازی از وصیتنامه شهید غلامحسین ونایی