حدود پانزده ماه از شیوع بیماری منحوس کرونا در سراسر جهان می‌گذرد. دویست و ده کشور و سرزمین به نوعی گرفتار این بیماری هستند و در آماری وحشتناک تاکنون بیش از 150 میلیون نفر مبتلا و جمعیتی بالغ بر سه ملییون نفر از جهان چشم بسته اند. آحاد بشریت درسراسر عالم درجریان ماوقع و خسارات وارده هستند. غرض در این مقال تبیین این مهم نیست آنچه در این نوشتار می‌آید مجال دوباره یادآوری عبرت الهی است که به فرموده قرآن کریم برای مؤمنان در تذکر منفعت است. نگارنده با شیوع ویروس جهش یافته انگلیسی در موج چهارم قبل ازاعلام گسترش ویروس خطرناک افریقائی و هندی خیلی ساده پس از خرید در بازار و بازگشت به منزل با احساس خستگی، کم رمقی، تک سرفه که در این مقطع از تکثیر ویروس از علائم آن شناخته شده است به انبوه مبتلایان در دنیا پیوست و سوار بر قطار کرونا وارد جهانی گردید دور از تصور. هرچندآگاه سازی سازمان بهداشت جهانی، ستاد مقابله با کرونا، وزارت بهداشت و درمان، اطلاع رسانی بیش از چهارده ماهه رسانه‌های دیداری و شنیداری، شبکه‌های اجتماعی، فضای مجازی، مطبوعات و خبرگزاری‌ها را نمی‌توان نادیده گرفت. بیماری ناشناخته در عین حال نام آشنا را معرفی نموده اند و در این مدت با تنویر افکار عمومی ذهن بشر را معطوف آن ساخته اند. عارضه ائی که زیر ساخت‌های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، درمانی و... را نشانه رفته است یعنی نکته حائز اهمیتی که به وضوح برای مردمان سرزمینم محرز و تأثیراتش رادر دنیا لمس می‌کنند. اشاره شد مراد رمز گشایی حقیقت بیماری عالم گیر در دنیای شلوغ آسمان خراش ها، کاخ و کوخ، بزرگراه ها، تفرجگاه ها، مراکز بزرگ خرید، آمدوشد شهروندان شهرهای بزرگ و کوچک، نظام سلطه و هزاران شاهد مثال دیگر نیست بلکه ورود به دنیائی است متفاوت با چنین جنس و ترکیبی! پیشتر برخلاف عرف رسانه در اختصار تحریر چنانچه به طول می‌انجامد پوزش طلبیده از همراهی و مطالعه اهل ذوق سپاس گزار. مقوله‌ای در ردیف ضعف قوای جسمی وروحی، بی رغبتی در تغذیه، پرخاشگری، افسردگی و صدها عوارض متنابه. دنیای جدیدی است که بیمار کرونائی درآن ورود می‌نماید. اودر شاهراه حیات با مرگ دست و پنجه نرم می‌کند.اراده و اختیار از او سلب می‌شود. دم و بازدم به عهده حضرت سبحان است. در هر سرفه سپاه میلیاردی از سلول، رگ و مویرگ در مقابل بیمار صف آرائی می‌کنند. دردی است که جسم رنجور بیمار باید آن را تحمل کند. هنگامی کرونا از مجاری تنفس و یا هر منفذی رخنه می‌کند و در جبهه داخلی جسم مستقر می‌شود دیدبان‌های ورزیده و فعال آن به ثبت گراء و موقعیت مشغول می‌شوند. سپس با ریختن آتش و انجام آتشباری زیر ساخت‌ها و تاسیسات اساسی بدن مورد اصابت قرار می‌گیرد. به عنوان عنصری هوشمند زیرکانه در تفحص دژ‌هایی است که با اطلاعات در اختیار سیستم دفاعی آنها تضعیف شده است سنگر به سنگر پیشروی کند. دراین شرایط بیمار با عبور از معبر وگذرگاه‌های قابل دسترس در این جبهه برایش محسوس است از ارتفاع ساقط وبه قعر عالمی سقوط می‌کتد.حواس چندگانه آسیب می‌بیند.با فعل و انفعالات و تهاجم شیمیائی در درون خاصیت بویایی و چشایی از دست می‌رود. شخصیتی که در گذر عمر قائل به کسی نبود غافل از کمین دشمن اکنون در کمینگاه کرونا درچنگال او گرفتار است و چاره‌ای در نجات ازاین مهلکه نمی‌یابد. جز اراده و مشیت پروردگار هیچ چیز کارساز نیست. دنیای عجیبی است. مالک هستی جلال و جبروت خود را دراین مصاف به میدان می‌کشاند. مصداق سوره مبارک حدید آیه 3 اول وآخر هستی، پیدا وپنهان وجود، همه اوست واو به همه امور عالم داناست. اگر او در این عرصه گام ننهد، کرونا غالب و درمانده مقابل مغلوب رزمگاه خواهد بود. ترازوی منم، منم گفتن‌ها درهم می‌ریزد مشخص می‌شود گرمی وجود ندارد و سودای نیم من و کیلو سرابی بیش نیست. برج و باروی تکبر و شخصیت کاذب که غفلت و رذائل اخلاقی و اعتقادی سنگ بنای این ساختمان سست و بدون فنداسیون را نهاده است بهم می‌ریزد. بیمار می‌ماند و خروار خروار تنهایی و غربت. دل به خدا می‌سپارد، دریجه‌ای از نور گشوده می‌شود و افقی درخشان به سوی آینده هویدا می‌گردد. همانا با یاد خدا دل‌ها آرامش پیدا می‌کند. هر چند کادر درمان در قرار بی قراری در اندیشه بشر دوستانه و عمل به سوگند پزشکی در پی نجات بیماران دانش و مهارت خویش را توانمندانه در مجاهدت خاموش در طبق اخلاص نهاده اند اما گفته بود تا نباشد میل حق برگی نیفتد از درخت. بی تردید صاحب اصلی جان‌ها و عالم هستی است که می‌تواند ممات و حیات مجدد را رقم زند. بیرق خدا محوری در وسط آوردگاه به جنبش در می‌آید. چاشنی اصلی در برابر آتش پر حجم کرونا فطرت پاک واستغاثه به درگاه ربوبی است.علبرغم تلاشهای دلسوزانه و مشفقانه اقربا در امداد به بیمار معذلک وی غریبانه زندگی کرونائی را سپری می‌کند.شعله کرونا زبانه می‌کشد، افراد ببم آن دارند مباد در گریبان آتش دامن شان بسوزد.فرار را بر قرار ترجیح می‌دهند.نزدیک نمی‌شوند. وعده‌های قرآنی درمورد واقعه عظیم وهولناک قیامت جلوه گر می‌گردد. خودت می‌مانی واقدامات باز دارنده یک طرف ایمان دگر سو شک ودو دلی.ای خدا پناه می‌برم به تو از صفات رذیله، از نفسی که قناعت نکند و شکمی که از دنیا سیر نشود و دلی که از تو خاشع و ترسان نباشد.حالیه سوره مبارک نجم آیه 54 رخ می‌نماید. پس‌ای بشر به کدامیک از نعمت‌های پروردگارت جدال وانکار می‌کنی. انگار سوره الرحمن در برابر دیدگان بیمار گشوده ویاسین و واقعه روی سخن با آن دارند. هیچ کس برایش مقدور نیست فرجامی را به انجام رساند الا خدا. فرماندهی کارزار متعلق به قادر متعال است آیه 46 سوره ارزشمند الذاریات پیام رسان این مهم است. کاخ رفیع آسمان را ما به قدرت خود برافراشتیم و مائیم که مقتدریم. بارقه امید در دل بیمار تابیدن می‌گیرد. بلادرنگ او باید زیرکانه به مدد الهی تهدید کرونا را به فرصت مبدل و آموزهای دینی و اعتقادی خود را خرج این مهمات در دفع دشمن متجاوز وتا بن دندان مسلح در از کار انداختن ماشین جنگی او سازد وی با زبان حال می‌گوید نه با زبان قال. پروردگارا زیر سایه عفوت ایستاده ام وبه جود وکرمت چشم گشوده و به احسان قدیمت نظر دارم.

نویسنده مطابق پرونده بالینی موجود در شبکه الکترونیکی وزارت بهداشت درمان، آموزش پزشکی با گذراندن یک دوره کامل بیماری، کاهَش اکسیژن خون، درگیری ریه، کم جانی، بی حوصلگی، سوختن چون در میانه آتش بلوط، تب ولرز، تیره شدن چهره، سرد شدن وبالعکس حرارت کف پا، کاهش وزن، دردهای عصبی وعضلانی، مراجعت به مراکز درمانی، ناراحتی کتف و شانه‌ها را بدوش کشیده چنین عایدش گردیده درقیاس با دستگاه بی حد وحصر و با عظمت آفرینش، کرونا با همه تلخی‌ها و ایجاد ناگواری‌ها تلنگری درباز شناسی توحید، شناخت قدرت لایزال حضرت حق، حق باوری، نگاه عالمانه به چارجوب و سیستم زندگانی، دین مداری، بازگشت به خویشتن خویش، ریکاوری، خانه تکانی روح و روان، انس با قرآن وعترت، تعمق وتامل در رستاخیز بزرگ، مراحل عالم قبر و برزخ، دمیدن صور در اسرافیل برپاشدن محشر، برجسته شدن نکات زندگی پس از زندگی، معرفت افزائی و... رابرای اهل معتاء و معرفت متذکر وبه ارمغان داشته است،

بهار در بهار. قرین بهار طبیعت وبهارقرآن درشمیم طربناک ودلنواز برای بیمار کرونایی روح افزاء ولحظات ناب ضیافت الهی دلنشین و تماشایی است. آیات قرآن،اخبار،احادیث، روایات وارده معتبر از ائمه معصومین (ع) پیش روی بیماری کرونایی چشم نواز چشمه سارانی زلال وجوشان در کویر داغ و وجود تفتیده‌ای است که برهوت حیات را بهاری وسر سبز می‌سازد. خدا باوری را در ذهن می‌کارد چنانچه در سوره مبارک الرحمن آیه 32 رهنمون می‌گیریم هرگز خارج از ملک و سلطنت خدا نخواهید شد.

پرنده شیدای حسین( ع) با دو بال قرآن و عترت در سپهر جاودانگی پر کشیده تا بر بلندای بام کربلا و حماسه ماندگار عاشورا ماواء گزیند. وقتی خشکی دهان و تلخی گلو بر اثر استیلا کرونا توان را از بیمار می‌رباید داستان راستان قحط آب بر روی طفلان اباعبداالله الحسین (ع) خاصه نازدانه شش ماهه حضرتش آقا علی اصغر (ع) باب الحوائج از فرط تشنگی، ادب و وفای سقای لب تشنگان زنده می‌شود.بدون مبالغه یکجا عاَشورا وکربلا پدیدار می‌گردد. گویا عزا وماتم اشرف مخلوقات دوباره منعقد گردیده است.چه غوغایی دردل وچه طوفان سهمگینی درذهن تبلور می‌یابد. آتش درون در خنکای نام حسین (ع) وذکر اولاد حسین (ع) خنک می‌شود. خیمه کربلایی برپا می‌شود. مجلس روضه شکل می‌گیرد. عجب روضه ائی هاتفی نداء می‌دهد روضه خوان خدا و در صحنه بیماری گریه کن بیمار کرونایی است. در حالی که عقاب مرگ برسرم پروبال گشوده است پس چرا نگریم بر جان دادنم، بر تاریکی قبر، می‌گریم برتنگی جایگاه ابدی، می‌گریم بر سوال نکیر ومنکر، می‌گریم بر مصائب آل طاها، تکیه بر شمشیر تنهایی، می‌گریم بر شرح قتلگه.

شورید گی، عاشورایی، آموزه‌های دوران کودکی وجوانی در هئیت ومناطق جنگی، خاطرات پیاده روی اربعین مسیر نجف به کربلا موکب به موکب، ستون به ستون درهمراهی کاروان اسراء پشت پا می‌زند به آلام ودردهای ناشی از کرونا. بابر گرفتن جرعه آب از زلال حسینی تنفس کامل گلاب خالص فردوس برین به وجود بیمار تزریق می‌شود مثل سرم تراپی متفاوت با نوع معمول. خیلی متفاوت!با اذن الله اکسیژن خون افزایش می‌یابد. ریه به روال عادی بر می‌گردد. عطر شیفتگی وسر سپردگی به فرزندان رسول (ص) در وقایع سال 61 هجری قمری باعرض ارادت وتحیت، السلام علی الحسین (ع) وعلی علی بن الحسین (ع) وعلی اولاد الحسین (ع) وعلی اصحاب الحسین (ع) سلامت بیمار تضمین می‌شود.در میان پرده سحاب آسمان چشم در تمنای باران اشک صاعقه باریدن را می‌پذیرد.

مروارید اشک صاف وشفاف برروی گونه‌ها غلتیدن می‌گیرند به پیوستن به دریای داروی شفابخش ثارالهی کرونا را زمین گیر نمایند. خدا به احترام حسین (ع) در مرکز ثقل دارالشفاء نسخه شفا بخش را تجویز می‌نماید. بیمار متوسل به ذوات مقدسه مخصوصا سید وسالار شهیدان جان دوباره پیدا می‌کند. بکاء برحسین (ع) وچشیدن تربت حرم مطهرش اعجاز برانگیز بیمار کرونایی را از مهلکه رها می‌سازد. آنگاه که شلاق کرونا بر جای جای جسم بیمار نقش می‌بندد مرور فرود تازیانه بر همراهیان همراه عقیله بنی هاشم رنچ وسختی را التیام می‌بخشد. بستگی به بیمار جان دوباره پیدا می‌کند. بستگی به بیمار دارد که از کرونا چه برداشتی داشته باشد از چه زوایه‌ای بنگرد، چگونه با آن مواجه شود وچه اکسیری را حس کند. درایام بیماری می‌توان جمال وجلال حضرت دوست را به نظاره نشست. یکپارچه اسماء وحسناء او را در جامعه کبیره در آعوش کشید لذتی که در لیالی قدر به ذائقه بندگان وسالکان طریق الوهیت و بندگی می‌چشانند.کرونا عبرت خلق است. همان گونه که در سوره مبارک الذاریات آیات نورانی 40-45 می‌خوانیم که فرمود: رسالت موسی آیت عبرت است. در قوم عاد که بر هلاکشان تند باد خزان فرستادیم عبرت خلق است. که آن بادهلاک به چیزی نمی‌گذشت جز آنکه آن را مانند استخوان پوسیده می‌گردانید. وهم در قوم ثمود بر خلق عبرتی است! به آنان گفته شد اینک گرم تعیش وتمتع حیوانی باشید تا هنگام معین که وعده انتقام حق فرا می‌رسد، پس آنها را صاعقه آتش در گرفت درخالی که هلاک خویش را به چشم مشاهده می‌کردند.در حالی که نه هیچ توانایی برخاستن وگریختن داشتند ونه هیچ یار ومددکاری یافتند. وپیش از این اقوام هم قوم نوح راهلاک کردیم که مردمی فاسق ونابکار بودند.بارالها آیا من بدین زبان لال شکر سپاس تو توانم گفت؟ زبان من در قبال شکر تو بی قدر وعملم در جنب نعمت واحسانت ناچیز است. کرونا عبرت خلق است با علم واحترام کار بست شییوه درمان وتوسعه پزشکی باید اذعان وایقان داشت تنها راه درمان کووید 19 در پهنه گیتی باز بینی در رویکرد خدا محوری، دینداری، توبه وانابه از گذشته فاجعه آمیزی است که به ناحق سفاکان حق گریز جهان را به ورطه بد اخلاقی، ظلم وجور، گرسنگی، تحریم، تهدید، کودک کشی در قاره‌های پر قیل وقال کشانده اند. امروز یمن، بحرین، فلسطین،سوریه، افغانستان، عراق، میانمار، کشورهای افریقائی درمیان خاک وخون ودود وباروت می‌سوزد. قدس شریف اولین قبله گاه مسلمین بیش از نیم قرن دردست دژخیمان صهیونیسم گرفتار است. مهیمان خوانده رادر بغداد مثله می‌کنند. کرونا درس آموز ومعلم خوبی برای به خود آمدن وپیدا کردن هویت اخلاقی در قالب آئین و مکتب توحیدی است که پیامبر صلح ودوستی. مهر ومهر ورزی محمد مصطفی (ص) پیام رسان و نوید بخش آن است. پروردگار به حرمت پیامبر اعظم (ص) مرا ثابت قدم بدار وبه سوی بلا ومهلکه‌ای که از آنم نجات فرمودی برمگردان. در چهار مرحله شیوع کرونا آموختیم هرگاه آموزه‌های دینی را در صیانت از حقوق شهروندی با علم روز وبکارگیری تجهیزات پزشکی تلفیق نمودیم در عرصه مبارزه با کرونا به توفیق الهی موفق عمل نمودیم هنگامی که مغرور درانجام مسوولیت، عادی سازی، عادی انگاری، سوء تدبیر، عدم برنامه‌ریزی، خستگی درادامه فعالیت حاکم گردید متأسفانه آمار مبتلایان و درگذشتگان رو به فزونی نهاد ودر عرصه بین الململ افزایش یافت.اقتضاء دارد درهمراهی ستاد ملی کرونا وکادر درمان با رعایت شیوه نامه‌های بهداشتی بلوغ اعتقادی، اجتماعی وهویت ایرانی بودن خود را تا تولید انبوه واکسن و واکسیناسیون جوامع بشری با اعلام وضعیت عادی معرف فرهنگ اسلامی ایرانی خود باشیم.آخر الامر بیمار کرونایی به تاسی از امام زین العابدین برخوان گسترده دعای مشهور ابو حمزه ثمالی می‌نشیند باتضرع درنیایش شبانه اظهار میدارد:ای پروردگار عالم،‌ای خدا از تو درخواست می‌کنم ایمانی ثابت که تا روز لقای تو باقی ماند وبر آن ایمان تا زنده ام مرا باقی دار وبر آن بمیران وبر آن ایمانم در قیامت بر انگیز. عملم را خالص برای خود قرار ده.‌ای خدا مرا بصیرتی در دین خود و فراستی در حکم خود و فهم و هوشی در علم و کتاب خویش عطاء فرما و از رحمتت بخش و مقام ورعی بخش که مانع از هرچه عصیان توست شود و به نور معرفتت رو سفیدم کن. در بلا هم می‌کشم لذات او مات اویم مات اویم مات او