هگمتانه، گروه فرهنگی: روزنامه هگمتانه به شما مخاطبان عزیز تعلق دارد. در ستون هم صحبت، پای حرف‌های شما می‌نشینیم تا از دیدگاه‌های ارزشمندتان درباره مسائل مختلف جامعه استفاده کنیم.
به گزارش هگمتانه، امروز نظرات یکی از همشهریانمان خانم اظهری 70ساله از همدان را درباره ماه مبارک رمضان و فرصت اصلاح رفتارهای جوانان در خانواده می‌خوانید.
ماه رمضان که می‌شد مادر خدا بیامرزمان افطاری را آماده می‌کرد و ما همه سر اذان دور یک سفره روزه‌مان را افطار می‌کردیم. آن وقت‌ها بزرگتر‌ها خیلی احترام داشتند. مثل حالا نبودکه خیلی وقت‌ها آدم‌ها کوچکتر و بزرگتر سرشان نمی‌شود. همیشه مادرم اول از همه برای پدرمان چایی می‌ریخت.
ما جلوی پدرمان خیلی رعایت ادب و احترام را می‌کردیم ولی حالا بچه‌ها حتی به زور یک سلام و علیکی با بزرگترشان می‌کنند. همه‌اش سرشان توی این تلفن همراه و گوشی و... اینهاست. من خودم وقتی به خانه فرزندانم می‌روم همیشه خیلی دلگیر می‌شوم اما حرفی به نوه‌هایم نمی‌زنم. همیشه یک گوشه‌ای از پذیرایی می‌نشینم و با پسر یا دختر و عروس و دامادم حرف می‌زنم اما دلم ضعف می‌رود که نوه‌هایم هم بیایند و کنار ما بنشینند. همیشه توی اتاقشان هستند و یا اینکه بیرون خانه‌اند. یا کلاس هستند یا با دوستانشان رفته‌اند بیرون یا مدرسه‌اند یا در اتاقشان بسته است و کسی هم نباید مزاحمشان شود.
نمی‌دانم این رسم و رسوم از کجا وارد زندگی‌های ما شد؟! من که هرگز چنین رفتاری را در زندگی گذشته‌مان ندیده بودم. به نظرم صمیمیت‌ها کم شده است. بعضی وقت‌ها فکر می‌کنم دیگر ماه رمضان حال و هوای قدیم را ندارد. دورهم بودن‌های ما خیلی به ماه رمضان زیبایی می‌بخشید و به نظرم حال و هوای خانه‌ها را معنوی‌تر می‌کرد. این ماه زمان مناسبی است که دورهم بودن را به بچه‌هایمان یاد بدهیم و آنها را دوباره وارد جمع صمیمی خانواده کنیم.
بهتر است از این فرصت استفاده کنیم و با دورهم سحری خوردن، کنار هم نماز خواندن و دعا کردن و گرد یک سفره افطار کردن، بچه‌ها را به حال و هوای قبل برگردانیم و لذت کنار هم بودن را دوباره برایشان معنا کنیم.