شروع نا امیدکننده نمایندگان فوتبال همدان در لیگ 2

پاس در سراشیبی سقوط

هگمتانه، گروه ورزش:  نیم فصل دوم رقابت های لیگ دسته 2 فوتبال کشور در حالی آغاز شد که نمایندگان استان همدان با قبول شکست برابر حریفان خود، شروع ناامیدکننده داشتند.
آریان که تا در نیم فصل نخست بازی های خود را در ورزشگاه شهید روحیان ملایر میزبانی می کرد، شروع نیم فصل دوم را با تصمیم مالک باشگاه در همدان آغاز کرد.
تیم آریان در حالی میزبان استقلال زیدون در ورزشگاه شهید شمسی پور همدان بود که این دیدار را 2 بر یک واگذار کرد تا با وجود تغییرات در کادر فنی، نتیجه امیدوارکننده نداشته باشد.
سپردن سکان هدایت آریان به بابک صمدیان که کوله باری از تجربه مربیگری دارد، هر چند با شکست همراه شد اما او فرصت جذب بازیکن و آماده سازی این تیم را در مدت کوتاه از انتصابش نداشته است.
این شکست جایگاه رده نهمی آریان را دستخوش تغییر نکرد و صمدیان و تیم همراهش باید به دنبال جبران امتیاز در دیدارهای آتی باشند تا به گزینه سقوط تبدیل نشوند.
تصمیم مالک باشگاه آریان در انتقال بازی این تیم به همدان با انتقادهای گسترده ملایری ها مواجه شده و کاربران فضای مجازی با بیان اینکه آریان در این مدت استفاده رایگان از استخر، خوابگاه و ورزشگاه محل تمرین و مسابقه داشت، خواستار توضیح مسوولان و برکناری رئیس ورزش شهرستان ملایر شدند.
با این حال مسوولان باشگاه آریان ترجیح دادند شروع بازی های تیمشان در همدان باشد و شاید این رویه در نیم فصل دوم لیگ 2 ادامه یابد.
آریان جزو تیم های خصوصی لیگ 2 محسوب می شود و طی 2 فصل گذشته حمایت های مالی از این تیم انجام شده و امسال نیز به دنبال حفظ امتیار در لیگ است.
با این وجود نیاز به حمایت از آریان بیش از هر زمانی احساس می شود به خصوص در نیم فصل دوم که همه تیم ها تقویت شده اند و نبرد سختی برای بقا دارد.
کادر فنی این تیم در بازی نخست از جوان ها استفاده کردند و دست این تیم برای جذب بازیکنان جدید بسته است چرا که پول برای خرید بازیکن در بساط نیست و بودجه آنها محدود است.
بابک صمدیان در تلاش است با همین بضاعت، امتیاز تیم را در لیگ 2 حفظ کند تا شاید سال آینده تصمیم بهتری در تیم داری اتخاذ شود.

   تداوم ناکامی جباری در پاس
انتصاب رضا جباری در تیم پاس به عنوان سرمربی جدید هم موثر واقع نشده و او در 2 بازی گذشته که سکان هدایت این تیم را برعهده گرفته، با شکست سپری کرده است.
باخت مقابل امید تهران از بازی معوقه نیم فصل نخست اگرچه به نام رضا جباری سرمربی جدید این تیم نوشته نشد اما شروع نیم فصل دوم هم با باخت برای این تیم همراه شد تا بیش از گذشته زیر فشار انتقادها قرار بگیرد.
جباری که نخستین سال سرمربیگری در لیگ 2 را تجربه می کند، به شدت زیر فشار انتقاد هواداران قرار گرفته و نکته جالب تر اینکه مدیر باشگاه با دفاع از انتخاب این سرمربی، مشکلات غیرفنی را عامل شکست ها می داند.
عابری منصور خیلی تمایل دارد در فضای مجازی و ارتباط تلفنی با هواداران پاس به گفت وگو بپردازد در حالی که بهتر است تمرکز خود را روی مسایل فنی تیم و کمک گرفتن از افراد باتجربه و اهل فن فوتبال همدان بگذارد.
او به خوبی می داند که مسوولیت سنگینی را در پاس عهده دار شده و هواداران از وضع موجود رضایت ندارند بنابراین بهتر است به جای بحث با منتقدان، وفاق و همدلی را در تیمش بنا کند.
پاس روز گذشته مقابل شهرداری بندرعباس تن به شکست 2 بر صفر داد تا وضعیت این تیم در قعرجدول نگران کننده تر از همیشه نمود پیدا کند.
شکستی که پاس را به رده سیزدهم جدول سقوط داد و این جایگاه منطقه سقوط به لیگ دسته سه کشور به شمار می رود.
هر چند پاس تاکنون نتوانسته بازیکن جدید جذب کند و 2 جای خالی برای این تیم وجود دارد، اما پیشنهادات مالی بالا از سمت گزینه ها و محدود بودن بودجه تیم سبب شده تا جباری با چالش مواجه شود.
اینکه سرمربی پاس با شناخت کامل از وضعیت تیم، این مسوولیت را پذیرفته، جای گلایه و شکایت باقی نمی گذارد اما نباید منتظر تداوم شکست ها بود.

   ماموریت سنگین مدیرعامل پاس
تصمیم به تغییر گرفته شد، حال درست یا غلط، آینده مشخص می کند اما اینکه منتظر غرق شدن پاس باشیم، در ذهن دوستداران پاس نمی گنجد.
پاس نسل سوخته هوادار را یدک می کشد، نسلی که تا خواست طعم شیرین لیگ برتر را بچشد، واقعه تلخ سقوط را دید.
هواداران تیمی که تا خواستند جبران ناکامی ها را مشاهده کنند و بازگشت دوباره پاس را از لیگ یک به لیگ برتر نظاره گر باشند، به تلخی هایش و حسرت صعود عادت کرده و سقوط به لیگ دو هم بیشتر از قبل حال و هوای آنها را سوزاند و مغموم تر از همیشه شدند.
اکنون به این وضعیت حساس رسیده و به بمب تبدیل شده است‌، بمبی که اگر بترکد تر و خشک باهم می سوزند و اگر عزم همگانی شکل بگیرد به بمب انگیزه تبدیل می شود.
فصل، فصل نشستن و غرق شدن پاس را تماشا کردن نیست بلکه فصل یکی بودن است و چه بهتر که همه اختلافات را کنار گذاشت، دنبال مقصر نگشت و احساسی زبان به تکلم باز نکرد.
مسیری سپری شده و به قعرنشینی پاس انجامیده و در این بین مقصر همه هستنند نه یک فرد یا افراد خاص.، اما چه بهتر که تجربه ها را کنار هم گذاشت، از همه ظرفیت ها استفاده کرد و توان خود را برای بهتر شدن گذاشت تا موج های منفی.
اگر ما خود را خانواده بزرگ پاس می دانیم و اختلاف در هر خانواده ای طبیعی است، کمک کنیم پاس از هر خطا و اشتباهی بازگردد.
دنبال آمد و رفت ها در پاس نباشیم که اظهار نظر در شرایط فعلی بیشتر به حاشیه کشاندن تیمی است که حریفان دنبال همین وضعیت هستند.
به بد و خوب انتخاب ها کاری نداشته باشیم و هرگونه قضاوت را به گذر زمان بسپاریم اما در زمان حال بهترین تصمیم در کنار تیم بودن است.
قطعا بیش از هر فردی، مربیان و بازیکنان تحت فشار هستند و نباید با برهم زدن تمرکز تیمی، بازی های باقی مانده را از دست بدهیم و آخر فصل افسوس آن را بخوریم.
حتی اگر مخالف و منتقد وضعیت موجود هستیم چه بهتر که سعه صدر پیشه کنیم و زخم پاس را بازتر نکنیم، این روزها شاید مسائل فنی دردی دوا نکند اما مهمتر از آن بازگشت انگیزه برای نتیجه گیری پاس است نه نشستن و خندیدن به حال تیمی که مقصر وضع موجود نه جباری است نه مهاجم، نه مدافع و هر فرد دیگر.
ساختارها همخوانی ندارد و وفاق در خارج از مستطیل سبز دیده نمی شود، قطعا نیاز است مدیریت باشگاه که در راس تصمیم گیری ها قرار دارد، تدبیری بیندیشید و با وصل کردن این زنجیره (هواداران، نیمکت و زمین مسابقه) ... عزم برد را به پاس بازگرداند.
بازهم متدکر می شویم، از غرق شدن پاس همه متضرر می شوند، چه موافق وضع موجود چه مخالف، بنابراین این شما و فرصتی که فعلا برای جبران وجود دارد.