|
هگمتانه، گروه فرهنگی: سابقة نامگذاری یک روز در سال با نام وقف به سال‌های اولیه انقلاب برمی‌گردد که نمایندگان امام خمینی (ره) در سازمان اوقاف و امور خیریه دهه آخر صفر را به نام «دهة وقف» نامیدند.
وقف یکی از برترین مصادیق احسان و نیکوکاری است که در سامان دهی زندگی فردی و اجتماعی، نقش فراوانی دارد. این سنت حسنه که از پیامبر و ائمه(ع) برای ما به یادگار مانده است، از عوامل اثرگذار شکوفایی تمدن و پیشرفت در عرصه‌های گوناگون جوامع اسلامی به شمار می‌رود. ازاین رو، وقف می‌تواند در جنبه‌های گوناگون حیات اجتماعی و فردی انسان، مانند فرهنگ، اقتصاد و دیگر عرصه ها، نقش سازنده‌ای داشته باشد.
روز بیست‌وهشتم صفر، بهترین روز برای نامگذاری وقف انتخاب شده است. زیرا اولا سالروز ارتحال نبی گرامی‌اسلام (اولین واقف) است و ثانیا مصادف با سالروز شهادت سبط اکبر حضرت امام مجتبی(ع) ( اولین متولی موقوفات امیر المؤمنین(ع)) است. اگر قرار باشد روزی در سال به نام «روز وقف» نامیده شود، چه روزی مناسب‌تر از این روز؟ ولی از سوی دیگر با توجه به عظمت روز بیست‌وهشتم صفر که روز مصیبت و عزاداری سید انبیاء حضرت محمد مصطفی(ص) است از این رو یک روز قبل از آن، یعنی 27 صفر به نام روز وقف نامیده شد و از سال 1376 روز 27 صفر با عنوان «روز وقف» به تقویم رسمی‌کشور وارد شد.
منبع: خبرگزاری شبستان با تلخیص
|
