۲۷
اسفند
۱۴۰۲
شماره
۵۵۸۱
عناوین صفحه
هگمتانه، گروه خبر همدان: حجت الاسلام احمدحسین فلاحی نماینده مردم همدان در مجلس شورای اسلامی، در دیدار با معاون شهرسازی و معماری وزیر راه و شهرسازی، همچنین در نامهای به وزیر راه و شهرسازی درباره طرح جامع شهر همدان تأکید کرد: شهری شایسته شهروندان همدانی میخواهیم.
به گزارش هگمتانه، در نامه حجت الاسلام احمدحسین فلاحی به وزیر راه و شهرسازی آمده است:
باسلام و تحیّت
پیرو جلسه برگزارشده فیمابین اینجانب و مهندس صادق مالواجرد معاون محترم شهرسازی و معماری وزارت راه و شهرسازی و دبیر محترم شورای عالی شهرسازی و معماری ایران در مورخه 11/11/99 در خصوص مسائل پیرامونی «طرح جامع شهری شهر همدان» به استحضار می رساند، نتایج کلی حاصل از بررسی مطالعات در دست تهیه «طرح جامع شهری شهر همدان» توسط اعضا محترم کمیته طرح جامع زیرمجموعه کارگروه فنی دفتر اینجانب -که متشکل از متخصصین برنامه ریزی شهری، شهرسازی، معماری، پدافند غیرعامل، ترافیک و... می باشند- بر پایه مصوبات شورای عالی شهرسازی و معماری ایران با محوریت مصوبه «دستورالعمل تشخیص اساس طرح جامع شهر» در جلسه مذکور ارائه گردیده و پیشنهادهای مربوطه برای ادامه کار طرح گردید که در سطور بعدی، بدانها اشاره می شود.
همانگونه که مستحضرید، قرارداد «طرح جامع شهری شهر همدان» در تاریخ 28/12/1395 بین اداره کل راه و شهرسازی استان همدان و مهندسین مشاور «نقشجهان پارس» با چشمانداز «همدان 1410» با محورهای ویژه ازجمله شهری سبز برای شهروندان و محیطی جذاب برای گردشگران در مقیاس ملی و فراملی، شهری امن و مقاوم در برابر آسیبها و مخاطرات، شهری منسجم و یکپارچه ازنظر اجتماعی و عاری از تبعیض و تعصب و... منعقد گردیده است.
علیرغم اینکه بر اساس ماده 21 «آیین نامه نحوه بررسی و تصویب طرح های توسعه و عمران محلی، ناحیه ای، منطقهای و ملی و مقررات شهرسازی و معماری کشور مصوبه هیأت وزیران در جلسه مورخ 12/10/1378 و اصلاح شده بر اساس مصوبه مورخ 19/02/1384 شورای عالی»، دبیرخانه شورای شهرسازی و معماری استان موظف است در مقاطع مختلف نتیجه مطالعات در دست انجام طرحهای جامع شهری، ناحیهای و مجموعههای شهری را هر 3 ماه یکبار از طریق تهیه کنندگان طرح های مذکور در شورای شهرسازی و معماری استان به آگاهی اعضا رسانده و هماهنگی لازم را در زمینه تبادل اطلاعات، برنامهها و کسب نظر در روند تهیه طرح فراهم نماید و پس از تصویب طرحهای مذکور نیز با نظارت دقیق بر اجرای آنها، برنامه پیشرفت اجرایی کار را در مقاطع 6 ماهه به شورای استان گزارش و برای رفع مشکلات اجرایی چاره جوئی نموده و یک نسخه از گزارش مذکور و تصمیمات اتخاذشده را به دبیرخانه شورای عالی ارسال نماید؛ امّا متأسفانه وجود مشکلات بنیادین در روند فعلی «طرح جامع شهری شهر همدان» این سؤال را به ذهن متبادر می سازد که چرا تابهحال این شورا بهدرستی به وظایف خویش در چاره جوئی جهت رفع مشکلات طرح عمل ننموده و کار را به جائی رسانده است که پس از گذشت 3 سال از آغاز طرح، کمافی السابق اشکالات اساسی به قوت خود باقیمانده است؟
واضح است، در صورت عدم بازنگری در موارد ذیل و مواردی که در آینده نزدیک مطرح خواهم نمود، راهبردهای درنظر گرفته شده ازجمله بارگذاری جمعیت در محلات شهر متناسب با ظرفیتها و توانهای محیطی، ساماندهی نظام ارتفاعات و تراکم ساختمانی شهر، تدوین برنامههای حمایتی مسکن برای اقشار کمدرآمد و متوسط، مداخله فعال برای جلوگیری از ادامه روند انشقاق اجتماعی و شکاف طبقاتی موجود در جغرافیای شهر و حفاظت فعال از باغهای درون محدوده، به درستی عملیاتی نخواهند شد.
در بخش دیگر این نامه به نتایج ارائه شده در جلسه مورخه 11/11/99 اشاره شده و آمده است:
1- در راستای اجرای بند 2 ماده الف مصوبه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران با عنوان «دستورالعمل تشخیص اساس طرح جامع شهر» و همچنین مسائل جدی موجود در حوزه منابع آبی، ضروری است، ظرفیت جمعیت پذیری شهر همدان و به تبع آن محدودیت توسعه نهایی شهر تعیین گردد و از هرگونه بارگذاری جمعیت و فعالیت بیش از ظرفیت جمعیت پذیری شهر همدان جلوگیری شود؛ حال آنکه چنین بخشی در مطالعات انجام شده دیده نمیشود.
2- با عنایت به مصوبه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران با عنوان «ضوابط جلوگیری از افزایش محدوده شهرها» مصوب 10/08/1378، عدم تحقق تراکمهای پیشبینی شده در طرحها و توان جمعیتپذیری شهر تا سالهای دورتر از افق طرح، گسترش محدوده شهرها حتی پس از پایان یافتن دوره اجرایی 10 ساله آنها نیز منطقی نبوده و حاصلی جز تشدید تخریب اراضی کشاورزی و باغهای پیرامونی شهرها، تحمیل هزینه های گزاف به دستگاههای مسؤولِ تأمین خدمات شهری و درنتیجه دشوارتر شدن مدیریت شهری، عدم ارائه خدمات مطلوب و مناسب به شهروندان و بالاخره پراکنده سازی و زشت شدن سیما و منظر شهرها ندارد. از مهمترین شاخصهای مؤثر بر گسترش محدوده شهری، شاخص جمعیت می باشد. با توجه به تجربههای ناموفق در برآورد جمعیتی و عدم تحقق جمعیت پیشبینی شده و اختلاف قابلملاحظه آن با جمعیت واقعی شهر در طرح جامع شهری «موژدا» و طرح تفصیلی «طرح و تدوین» (یعنی با برآورد جمعیتی 620 هزار نفر در افق طرح سال 1394؛ حال آنکه جمعیت شهر همدان بر اساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1395، 554405 نفر شده است)، تأکید مصوبه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران پیرامون «طرح جامع مجموعه شهری همدان» مصوب 22/07/1398 و همچنین تأکید مشاور طرح جامع در دست تهیه، بر روند کاهشی نرخ رشد جمعیت در طی سالهای اخیر، نیاز به بازنگری اساسی در تعیین «نرخ رشد» جهت برآورد جمعیت شهر همدان در افق 10ساله در راستای عدم افزایش افق طرح نزدیک به 30 ساله طرح جامع شهری «موژدا» و تبعات جبران ناپذیر ناشی از تحولات شهری و عدم ارائه راهبردهای متناسب با این تغییرات را مشهود میسازد.
3- بر مبنای شرح خدمات طرح جامع شهری بر اساس تیپ 12 و همچنین طرح جامع شهری با رویکرد راهبردی- ساختاری، مشاور موظف به برداشت اطلاعات مربوط به وضع موجود شهر (یعنی سال 96) به ویژه در زمینه کالبدی می باشد؛ این در حالی است که در مطالعات مربوط به این طرح، از اطلاعات کالبدی ارائهشده در سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1390 استفادهشده است که این مهم، به ویژه در خصوص اطلاعات مربوط به تعداد طبقات به دلیل تغییرات ایجادشده (افزایش تعداد طبقات) ناشی از بند 1 صورتجلسه مورخ 13/02/91 کمیسیون طرح تفصیلی (ماده پنج) و ارتباط آن با مسائل گوناگون ازجمله میزان جمعیت پذیری، حائز اهمیت می باشد.
4- در سال های اخیر، شرح خدمات طرحهای جامع شهری، به دلیل عدم موفقیت طرح های جامع شهری با رویکرد راهبردی- ساختاری به دلایل گوناگون ازجمله فراهم نبودن قوانین پشتیبان و بسترهای موردنیاز جهت تهیه و اجرای این طرح ها بر اساس تیپ 12 تدوین گردیده اند. با توجه به مصوبه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران مورخ 28/03/98 حداکثر پنج شهر اصفهان، سنندج، کرمان، نطنز و یزد به عنوان پایلوت جهت تهیه برنامههای توسعه شهری با رویکرد نو معرفیشده و در مصوبه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران مورخ 02/04/99 بر این موضوع مجدداً تأکید شده است و نامی از شهر همدان برده نشده است؛ این در حالی است که ساختار ارائه شده در مطالعات طرح جامع شهر همدان با مصوبات فوق الذکر دارای مغایرت اساسی می باشد. علیرغم مغایرت موجود در شرح خدمات این طرح و تأکید بر رویکرد راهبردی- ساختاری، پهنه بندی ارائهشده بر اساس 4 پهنه اساسی و متمایز سکونت، فعالیت، مختلط و حفاظت (سبز و باز) نبوده و تنها دو پهنه مسکونی و مختلط برای آن تعریفشده است.
5- علیرغم اینکه اولویت راهبرد، بایستی در راستای توسعه درونزا با درنظر داشتن ظرفیتهای موجود و محدودیتهای توسعه افقی باشد؛ لیکن طرح حاضر تمایل به افزایش محدوده شهر، با تأکید بر توسعه افقی دارد. در این خصوص، ضروری است از ظرفیتهای نهفته در بافتهای فرسوده شهر به منظور جلوگیری از گسترش بی رویه افقی شهر استفاده شود تا از این منظر، از هدر رفت سرمایههای مادی شهر به دلیل توسعه بی دلیل زیرساخت ها اجتناب شود.
6- از جمله الزامات تعیین جهت گسترش محدوده شهری توسط مشاور، انجام مطالعات کارشناسی دقیق است که چنین رویکردی در طرح ارائه شده، دیده نمی شود؛ از اینرو زمانی محدوده شهر به یکی از جهات گسترش داده شده و در زمان دیگر به جهات دیگر.
7- با عنایت به مصوبه شورای عالی شهرسازی و معماری درباره «طرح جامع مجموعه شهری همدان» مصوب 22/07/98 شهرهای همدان، مریانج، لالجین، صالحآباد، جورقان، حورا و بهار به عنوان نقاط شهری مجموعه شهری معرفیشدهاند. با توجه به فرادست بودن این طرح، الحاق هر یک از این نقاط شهری به شهر همدان با این طرح مغایر است؛ این در حالی است که ماهها جهت الحاق برخی از شهرهای مذکور ازجمله مریانج به محدوده شهر همدان اصرار ورزیده شده که موجبات اتلاف وقت و طولانیتر شدن روند مطالعه و بررسی طرح جامع را فراهم آورده است. با عنایت به بند 5-1 مصوبه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران در خصوص «طرح جامع مجموعه شهری همدان» ضروری است، نقشه محدوده و حریم مصوب شهرهای واقع در محدوده مجموعه شهری ارائه و در جهت رفع تداخلهای موجود در محدوده و حریم شهرهای مجموعه ازجمله شهرهای مریانج، جورقان و همدان پیشنهادهای مناسب جهت اقدامات آتی مراجع قانونی ارائه گردد. اصلاحات تأکید شده در این صورتجلسه در مدتزمان تعیین شده به دبیرخانه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران ارائه نگردیده است. ضروری است هرچه سریعتر این موضوع پیگیری گردد تا به سرنوشت نافرجام «طرح جامع ناحیه جنوب همدان» و هدر رفت سرمایه استان منتج نگردد. شایان ذکر است، در مورخه 05/08/99، «طرح جامع ناحیه جنوب همدان» به دلیل عدم تعیین تکلیف از سوی استان، از سوی شورای عالی شهرسازی و معماری ایران ملغی گردید که بدین ترتیب، فرصتها و هزینههای انجام شده برای آن، به هدر رفت.
8- با کمال تأسف، در نقشه کاربری اراضی پیشنهادی «طرح جامع شهری شهر همدان»، برخی از کاربریهای باغ واقع در محدوده شهری و در درون بافت، به کاربری مسکونی تغییر یافته اند. ضروری است کاربری تمامی باغهای موجود در محدوده شهر، تثبیت و تغییر این کاربری بر اساس مصوبه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران با عنوان «دستورالعمل نحوه تعیین آستانه های مغایرت اساسی طرحهای توسعه و عمران شهری» مورخ 30/06/94 به عنوان تغییر در اساس طرح جامع مطرح گردد.
9- به نظر می رسد الحاق اراضی بخش بالای روستای فقیره به محدوده شهر، به دلیل شرایط توپوگرافی منطقه و عدم دسترسی به زیرساخت ها، قابل تامل بوده و نیازمند بررسی جامع تر است.
10- بر اساس مصوبات شورای عالی شهرسازی و معماری ایران، ضروری است که مساحت حریم پیشنهادی شهر همدان، حداکثر تا 5 برابر محدوده شهر تعیین گردد. لذا ضروری است این مهم، در طرح نهایی مدنظر قرار گیرد.
11- علیرغم تأکیدات صورت گرفته درباره ارزیابیهای زیست محیطی(EIA) در مصوبه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران درخصوص «طرح های مصوب گردشگری»، با وجود منحصر به فرد بودن پهنه«دامنه شمالی الوند»، در مطالعات مربوط به آن، ارزیابی زیست محیطی انجام نشده است.
12- گزارش مربوط بهضرورت احداث ساختمانهای بلند به همراه پهنههای مکان یابی شده و سند ضوابط استقرار ساختمانهای بلند شهر بر اساس مصوبه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران با موضوع «اصلاحیه ضوابط عام استقرار ساختمانهای بلند در شهرهای ایران» مصوب مورخ 21/08/99، (ابلاغ شده در تاریخ 17/09/99) تهیه و تدوین نگردیده و لذا نمی تواند قابل قبول باشد؛ شایانذکر است در بند 3 این مصوبه تأکید شده است که مهندسین مشاور تهیه کننده «ضوابط استقرار ساختمانهای بلند در هر شهر» موظفاند سند مذکور را در انطباق با اصول توسعه مبتنی بر حملونقل عمومی (TOD) تدوین نمایند؛ حال آنکه در گزارش مربوطه، چنین رویکردی مشاهده نمی شود.
13- ارائه جدول سطوح و سرانههای پیشنهادی شهر بر مبنای میزان تخصیص واقعی اراضی به هر پهنه و زیر پهنه ضروری می باشد؛ حال آنکه در طرح پیشنهادی، این موضوع به صورت کلی ارائه شده است.
14- کاربریهای پیشنهادی دقیقاً مطابق با مصوبه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران با عنوان «تدقیق تعاریف و مفاهیم کاربریهای شهری و تعیین سرانههای آنها» مصوب 10/03/89، تعیین تکلیف نگردیده اند.
15- در نقشه کاربریهای پیشنهادی، کاربری با عنوان «نیازمند طرح ویژه» پیشنهاد گردیده است که در خصوص نوع کاربری و فعالیت این سطوح، طرح و برنامه شفافی ارائه نگردیده است.
16- با توجه به عدم شفافیت در خصوص مصادیق حقوق مکتسبه شهروندان و مشکلات و نارضایتیهای به وجود آمده بهواسطه طرحهای «توسعه و عمران شهری» پیشین شهر همدان، پیگیری این موضوع به جد جهت تبلور در طرح جامع شهر ضروری می باشد.
17- رعایت حقوق مکتسبه ذینفعان در تغییر برخی از کاربری ها رعایت نگردیده است؛ واضح است، تغییر کاربریهای مسکونی به کاربری آموزشی به دلیل استقرار فعالیت آموزشی (غیرانتفاعی) در وضع موجود، برخلاف حقوق مکتسبه شهروندان شهر همدان می باشد.
18- در راستای انتظام بخشی به آشفتگی حاصل از پراکندگی کاربریهای اداری در شهر همدان، مکان یابی و جانمایی شهرک اداری جهت استقرار کاربریهای اداری در سطح «مراکز مهم» ضروری به نظر میرسد.
19- آستانه مغایرتهای اساسی تعیین شده در طرح تفصیلی، نیازمند بازنگری جدی میباشد.
20- ضوابط و معیارهای پدافند غیرعامل ارائهشده در مطالعات طرح جامع شهر همدان، بایستی بر اساس مصوبه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران پیرامون «دستورالعمل الزامات و ملاحظات دفاعی و پدافند غیرعامل» مورخ 11/02/96 در دو بعد محدوده و حریم شهر در قالب تمامی بندهای 22 گانه و بهصورت کاربردی، عملیاتی، بومی و با ارائه نقشه، موردبازنگری قرارگرفته و موضوعات جهات مطلوب توسعه، پهنه بندی شدت آسیب پذیری بر اساس مورفولوژی، پهنه بندی شدت آسیب پذیری بر اساس تراکم جمعیتی، پهنه بندی شدت آسیب پذیری بر اساس طبقات ساختمانی، بافتهای نفوذناپذیر و غیرمنظم شهری، به طور ویژه مورد بررسی قرار گیرد.
از آنجا که در حال حاضر، طرح جامع پدافند غیرعامل شهر همدان در حال تدوین میباشد؛ به نظر می رسد که استفاده از خروجیهای آن طرح، می تواند بخشی از نواقص پیوست پدافند غیرعامل طرح جامع درحال تدوین شهر همدان را مرتفع نماید.
21- در بند 21 این نامه در خصوص گزارش مطالعات ترافیکی طرح جامع شهر همدان، به نکات ذیل اشاره شده است:
21-1- نحوه استفاده از مدلهای مطالعات جامع حمل و نقل و ترافیک شهر در برآوردهای آتی نامشخص است. معلوم نیست از آن مدلها، با چه جزئیاتی استفاده شده است؟ آیا همه مراحل چهارگانه برآورد تقاضا با استفاده از مدل کلاننگر در ارزیابی پیشنهادات مطرحشده مورد استفاده قرار گرفته است یا خیر؟ آیا دقت برآورد مدلهای سال 1387، برای وضع موجود ارزیابی شده است یا خیر؟
21-2- از آمارگیریهای انجامشده در دروازهها و کمانهای منتخب شبکه معابر داخل شهر، استفاده صحیحی نشده است. این آمار عموماً برای اصلاح ماتریس سفرها و تخمین و بهروزرسانی آنها برداشت میشوند؛ حال آنکه این موضوع، در این مطالعات یا مغفول مانده و یا اینکه به طور واضح در گزارشها ارائه نشده است. علاوه بر آن، ایراداتی در زمان (فصل و روز) آماربرداری و نتایج آن نیز دیده میشود. برای مثال در آمار احجام ارائه شده، حجم ترافیک در ساعت اوج صبح، نسبت به عصر کمتر بوده است، که به نظر، منطقی نمی باشد.
21-3- ضروری است انواع طرحهای پیشنهادشده از قبیل تونل و تقاطعهای غیرهمسطح با توجیه اقتصادی و مدلهای دقیق ترافیکی ارائه شوند؛ حال آنکه چنین رویکردی در مطالعات حاضر دیده نمیشود.
21-4- مدل تخصیص ترافیک به کاررفته، از نوع کوتاهترین مسیر انتخاب شده است که تنها در شهرهای با ترافیک بسیار سبک، قابل اعمال است و نتایج آن در شهر همدان به هیچ وجه صحیح نمی باشد. برای تخصیص در شبکههای دارای تراکم ترافیکی، بایستی از روشهای تعادلی که رفتار واقعی مسافران را در انتخاب مسیر در نظر میگیرند، استفاده کرد.
21-5- ضروری است که تأثیر تغییر کاربریهای توصیه شده در طرح جامع، بر تعادل ترافیکی و احجام تردد در شهر دیده شود. به عبارتی، برای رفع مشکلات ترافیکی موجود و آینده شهر، می توان از تغییر کاربریها در مراکز عمده جذب و ایجاد ترافیک استفاده کرد.
21-6- نتایج تخصیص ترافیک در افق مطالعات، واقعی به نظر نمیرسد. برای اعتماد به نتایج، همانطور که در مورد اول گفته شد، بایستی دقت برآورد مدلهای سال 1387 برای وضع موجود، ارزیابی شوند.
شایان ذکر است با توجه به اینکه در حال حاضر، طرح جامع ترافیک شهر همدان در حال بازنگری می باشد؛ یقینا استفاده از داده های واقعیتر نسبت به سال 1387 - که در حال حاضر در پیوست ترافیکی طرح جامع پیشنهادی شهر همدان، در حال استفاده است -، نتایج ارزشمندی را در پی خواهد داشت و در آینده از بی مصرف ماندن طرح جامع ترافیک بازنگری شده، جلوگیری خواهد کرد.
در پایان حجت الاسلام فلاحی افزوده است: اینجانب به نمایندگی از مردم شریف همدان، در راستای عمل به بعد نظارتی وظایف نمایندگی خود، موکدا خواستار رفع ابهامات و نواقص موجود در طرح جامع پیشنهادی شهر همدان می باشم تا در آینده، شهری شایسته شهروندان همدانی داشته باشیم؛ و معتقدم که بی توجهی به این امر، خسارتهای جبران ناپذیری را برای موکلانم به دنبال خواهد داشت. در این راستا پیشنهاد می شود با توجه به اشکالات عدیده موجود در مطالعات طرح جامع پیشنهادی شهر همدان - که بعضا می تواند ناشی از منفعل شدن مشاور به دلیل عدم استقلال در تصمیم گیری باشد-، ضمن رفع موانع احتمالی استقلال مشاور طرح، از تعجیل در نهایی کردن این طرح در سال 99 اجتناب گردیده و از نظرات مشاور دیگری در کنار مشاور فعلی به منظور رصد و رفع ایرادات موجود، استفاده شود. بدیهی است مشاور تکمیلی بایستی ضمن داشتن صلاحیت مشاوره در زمینه های مختلف شهرسازی، ترافیک، پدافند غیرعامل و...، از جامعیت بیشتری نیز نسبت به مشاور حاضر برخوردار باشد.