هگمتانه، گروه فرهنگی: همدان شهری با گذشته‌ای زیبا و دلنواز؛ شهری پر از یادهای مهربان؛ پر از واژه‌های کهن و سالخورده است. این روزها در پس گذر زمان و ایجاد زندگی مدرن، خیلی وقت‌ها یادمان می‌رود پدربزرگ‌ها و مادربزگ‌هایمان چگونه زندگی می‌کردند. خیلی از نوجوانان و جوانان امروز کلمات متداول در همدان قدیم حتی به گوششان نرسیده است. و باز هم این کلمات و واژه‌های قدیمی هستند که می‌توانند خاطرات گذشته را زنده کنند برایمان و به کمک جوان‌ترهایمان بیایند تا بشناسند راه و رسم زندگی را در گذشته شهرشان.

در این بخش به معرفی برخی کنایات و ضرب المثل‌ها که در همدان قدیم مصطلح بوده است و پرکاربرد پرداخته می‌شود.

آسّین سِرِ خوده: آستین سر خود است. یعنی متکی به نفس و خودساخته است.

آسّین سِرِ خود بار آمِده: آستین سر خود بار آمده است. یعنی خود ساخته و مستقل تربیت شده است.

آسّینِ نِو بُخور پِلِو: آستین نو بخور پلو. یعنی شخصیت آدمی به لباس نیست. اشاره به حکایتی قدیمی دارد که در آن فردی با لباس مندرس به مجلسی رفت و کسی به او اعتنایی نکرد بعد که با لباسی نو وارد همان مجلس شد، به گرمی از او پذیرایی شد، وقتی غذا را جلویش گذاشتند آستین لباس را در ظرف غذا کرد و گفت: آستین نو بخور پلو.

در ارائه این مطالب از کتاب فرهنگ اصطلاحات عامیانه همدانی تألیف محمد علی نوریون– انتشارات سوره مهر بهره گرفته شده است.