کد خبر : 14295
تاریخ : 1399/6/11
گروه خبری : خبر همدان

ویژگی‌ها و قابلیت‌های منحصر به فرد شهر همدان

سید مسعود عسگریان

هگمتانه، گروه خبر همدان: در بعد اقتصادی؛ در همدان حوزه‌ اولویت‌دار برای کسب درآمد در شهرداری حوزه ساخت و ساز است و با درآمد حاصل شده برای شهر امکانات و تسهیلات ساخته می‌شود. ما متأسفانه در حوزه اقتصاد شهری به غیر از بحث ساخت و ساز دیگر اولویت قابل توجهی نداریم. درست است در حوزه گردشگری هم می‌توانیم سرمایه‌گذاری کنیم و متعاقباً درآمد کسب کنیم؛ چراکه حجم بالایی از آثار تاریخی داریم و همدان یکی از شهرهای منحصر به فردی است که قابلیت‌های گردشگری دارد. به طور مثال اگر بخواهیم همدان را با اراک و کرمانشاه و به طورکلی شهرهای غرب کشور مقایسه کنیم، از حیث داشتن مراکز و مناطق بکر گردشگری خیلی غنی‌تر است. ظرفیت‌های بالقوه زیادی در همدان وجود دارد که ما می‌توانیم در نگاه اول به عنوان یک ظرفیت و در نگاه دوم به عنوان یک ثروت به آن توجه کنیم. در سطوح ملی و استانی همدان هم گردشگری به عنوان محور توسعه معرفی شده است. ما متأسفانه قطب اقتصادی از منظر صنایع نیستیم و هیچ صنعت قابل توجه و در خور بحث و طرح موضوع در همدان نداریم. به عنوان مثال در شهر صنعتی اراک ماهیانه حداقل بین 10 تا 15 میلیارد تومان فقط درآمد آلایندگی نصیب شهرداری می‌شود. همدان اصلاً صنعتی ندارد که درآمد حاصل از آن باعث رونق اقتصاد خانوارهای شهری شود و مستقیماً در چرخه مدیریت شهری سازوکار و نقش ایجاد کند. بنابراین ورود پیدا کردن در حوزه گردشگری همدان به عنوان پنجمین شهر گردشگری کشور در سال 1390 مطرح شد؛ بنابراین برای رونق اقتصادی شهر همدان باید در این زمینه سرمایه‌گذاری کنیم و تسهیل‌گر امور در این راستا باشیم و بتوانیم ضوابط و مقرراتی را تعریف کنیم که در حوزه گردشگری، مردم را به این سمت سوق دهیم تا در مقوله گردشگری به طور جدی‌تر ورود پیدا کنند.

ظرفیت گردشگری در هر شهری وجود داشته باشد؛ بر اساس تعاریف اندیشمندان حوزه گردشگری حداقل بین 200 تا 250 شغل واسطه‌ای فعال می‌شود. همدان فعلاً این ظرفیت را تا این حد ندارد و باید شهرداری و مدیریت شهری همگام با مسؤولین مدیریت شهری ورود پیدا کنند و ضوابط و مقرراتی از طرف شهرداری پیشنهاد و در شورای شهر مصوب شود که تسهیل‌گر امور باشد؛ به طوری که همه مردم در جای جای این شهر بتوانند از این ظرفیت به نسبت میزان سرمایه‌گذاری بهره‌برداری کنند. این موضوع باعث تقویت بنیه اقتصادی خانوارهای شهری همدان در حوزه اقتصاد شهری می‌شود.

گرایش‌های سرمایه‌گذاری در شهر همدان به سمت ساخت و ساز است و سرمایه‌ها به سایر بخش‌ها همچون صنایع تبدیلی کشاورزی گسیل نمی‌شود. همه اقشار جامعه شهری همدان تمایل زیادی به سرمایه‌گذاری در بخش صنعت مسکن دارند. روند ساخت و ساز در سالیان اخیر نشان داده است که هر چقدر ساخت و ساز در شهر همدان بیشتر می‌شود، مطالبه مردم برای مسکن بیشتر می‌شود و از این روست که همدان به عنوان یک شهر مهاجرپذیر شناخته می‌شود. سرریز جمعیت شهرهای غرب کشور در شهر همدان متمرکز شده است. چنانکه بسیاری از فعالان صنعت ساختمان افرادی هستند که از سایر شهرها به همدان آمده‌اند و به کار ساخت و ساز مشغول شده‌اند.

خوشبختانه شهرداری هم این موضوع را متوجه شده است و گام‌های مثبتی در راستای فرایند صدور مجوز و جذب درآمدهای مناسب در این زمینه برداشته است. با توجه به بررسی بودجه شهرداری به این مهم پی خواهیم بُرد که بخش عمده‌ای از درآمد شهرداری بر نحوه صدور پروانه متمرکز شده است. کمیسیون‌های ماده 100 و ماده 77 همگی مرتبط با درآمدهای وابسته به مسکن است.

در حوزه گردشگری در زمینه‌های توسعه اماکن اقامتی (هتل‌ها)، مراکز تفریحی نظیر شهر بازی، اماکن تجاری (همزمان سه سرمایه‌گذار در زمینه احداث هایپراستار داریم)؛ جذب گردشگر داشتیم و در حال کار هستیم. اما نکته این است که در زمینه گردشگری ظرفیت‌های زیادی داریم که هنوز از تمام این ظرفیت‌ها استفاده نشده است. متأسفانه اکنون با شرایط اقتصادی حاکم بر کشور می‌توان گفت، خیلی از کسانی که در شمال کشور سرمایه‌گذاری می‌کنند، به دلایل امنیتی، موقعیت جغرافیایی، به غرب کشور کمتر توجه می‌کنند. بیشتر حجم سرمایه‌گذاری در کل کشور در استان‌های مرکزی و استان‌های میانی کشور متمرکز شده است و کمتر به جداره مرزی کشور می‌آید. به این دلیل که امنیت در لایه‌های مکانی دوم و سوم بیشتر است و طبیعتاً بیشتر سرمایه‌گذاری می‌شود تا اینکه بخواهیم با سرمایه‌گذاری در غرب کشور، خطرپذیری سرمایه‌گذاری را بالا ببریم.

در مجموع در سال‌های اخیر شهرداری تلاش کرده است تا ظرفیت‌های کسب درآمد را تا حد زیادی ببیند. یک بخش از هر فعالیتی که ما می‌خواهیم در شهر انجام دهیم این است که مردم به کدام سمت تمایل دارند. به عنوان مثال در شمال کشور به دلیل جذابیت‌های طبیعی همه تمایل به سرمایه‌گذاری دارند. این در حالی است که ما در غرب کشور آن جذابیت‌های طبیعی مورد پسند مردم را نداریم و در نتیجه آن درآمدهای سرشاری که از سواحل و بنادر شمال و جنوب کشور به دست می‌آید، در همدان امکانش نیست. بنابراین اگر بخواهیم گردشگر جذب کنیم، هزینه جذب گردشگر در شهرهای غربی کشور بسیار بیشتر از شهرهای شمالی و جنوبی است.

علیرغم اینکه همدان از نظر کشاورزی و دامداری هم حرف برای گفتن دارد؛ اما تمایلی در شهروندان همدان برای سرمایه‌گذاری در صنایع تبدیلی وجود ندارد.

در بعد اجتماعی و فرهنگی؛ تعدد آثار فرهنگی و تاریخی همدان بیانگر یک هویت فرهنگی است. ما در حوزه فرهنگی افراد شاخص و صاحب نامی داریم؛ اما اینکه بتوانیم به شکل تخصصی و حرفه‌ای به این مقوله نگاه کنیم، متأسفانه نتوانستیم در حد استان‌های هم قد و قواره خودمان موفق باشیم. چون ما به صورت حرفه‌ای به فرصت‌های شغلی مرتبط با گردشگری ورود پیدا نکردیم، جایگاه خوبی از این منظر نداریم. مثل شهرهای شیراز و اصفهان و تبریز و کرمانشاه که به صورت حرفه‌ای از خدمات مرتبط با گردشگری، درآمد جذب می‌کنند، عمل نکرده‌ایم. تشکل‌های اجتماعی به نوعی می‌توانند اثرگذار باشند. صنایع دستی اصفهان علیرغم اینکه با سفال‌گری ما قابل مقایسه نیست رونق پیدا کرده است و برای خانوارهای شهری درآمد ایجاد می‌کند. سفال ما در حد لالجین باقی مانده است؛ در حالی که می‌شد به عنوان یک شغل و درآمد بخش اعظمی از خانوارهای شهری ما بتواند اثر خودش را حتی در شهرهای اطراف خودش مثل بهار، صالح آباد و جاهای دیگر بگذارد. این موضوع نشان می‌دهد که روی صنایع دستی کار نشده است. دلیل عدم توسعه صنایع دستی به نبود ذائقه مردم و عدم توجه مسؤولان در دوره‌های مختلف باز می‌گردد. آن تعصبی که در شهر همدان و برخی از شهرهای دیگر به لحاظ فرهنگی و اجتماعی وجود دارد، در شهر همدان نیست. در سالیان گذشته استانداری داشتیم که خیلی تلاش کرد تا جشنواره فیلم کودک و نوجوان را از اصفهانی‌ها برباید و به شهر همدان آورد؛ اما به راحتی آن را از دست دادیم و این جشنواره مجدداً به اصفهان منتقل شد. اصفهان از رهگذر برگزاری این جشنواره‌ها درآمد زیادی را هم برای استان و هم شهروندان مرتبط با بخش گردشگری مثل محل‌های اقامتی، اجتماعی و فرهنگی جذب می‌کند. ضمن اینکه رونق این بخش‌ها می‌تواند به فعالیت تشکل‌ها کمک کند. چراکه این تشکل‌ها بایستی حول موضوعاتی مشخص شکل گیرد و تا زمانی که ما موضوع خاصی نداشته باشیم، تشکل‌ها و اجتماعات شهری هم برای شکل‌گیری و فعالیت خوراک کافی ندارند.

در بعد طبیعی و زیست‌محیطی؛ یکی از ویژگی‌ها و مزیت‌های شهر همدان این است که یک شهر کوهستانی است و از نظر زیست‌محیطی و گردشگری طبیعی یکی از شهرهای منحصر به فرد است. در دهه 70 افراد محدودی که در تپه عباس‌آباد باغ خصوصی داشتند و در آنجا تفریح می‌کردند. شهروندان به دلیل اینکه در این محدوده فضاهای عمومی کمتری وجود داشت، کمتر به آن مراجعه می‌کردند. اما در دهه 70 به عنوان یکی از ظرفیت‌های گردشگری طبیعی، تپه عباس آباد را به شکل امروزی درآوردند. امروزه تپه عباس آباد هم برای تمام شهروندان و هم برای عموم کسانی که به شهر همدان سفر می‌کنند، به عنوان یک ظرفیت طبیعی و گردشگری خیلی خوب مورد توجه قرار گرفته است. چشم‌انداز خوبی به سمت همدان وجود دارد، آب و هوای خوبی دارد و محل تفریحی-اقامتی مناسبی درخور مسافران این شهر است و الهام گرفته از طبیعت است؛ مانند تپه عباس آباد ما مکان‌های زیادی داریم که می‌تواند مورد توجه قرار گیرد. شهر همدان در هر دو حوزه گردشگری طبیعی و مصنوع غنی بوده و دارای جذابیت‌های فراوان و متنوع و درخور توجه است. علیرغم بهره‌گیری از تمام این ظرفیت‌ها، سهم درآمد خانوارهای شهری ما از متوسط کشور پایین‌تر است. همدان در بین کلانشهرهای کشور گران‌ترین شهر از حیث مسکن است؛ در مجله اقتصادی آمده است جزو پنج شهر اول (گران) ایران به لحاظ قیمت مسکن است. چون سرمایه‌گذاری در بخش مسکن مورد اقبال اقشار مختلف است. اگر در شهر همدان مختصر درآمد اضافه‌ای در سبد خانوار وجود داشته باشد به خاطر ایجاد ارزش افزوده در اولین فرصت در امر مسکن و املاک سرمایه‌گذاری می‌شود. چون متأسفانه هیچ زمینه سرمایه‌گذاری غیر از مسکن وجود ندارد. در مشهد اکثر شهروندان در زمینه ایجاد ظرفیت‌های تجاری متناسب با فرهنگ مشهد سرمایه‌گذاری می‌کنند؛ چه در بحث تجارت سوغات و حرم که باعث رونق سایر حوزه‌ها همچون صنایع دستی و بازار و... شده است. مشهد هم مانند شهر همدان حول نقطه حرم به صورت حلقوی توسعه پیدا کرده است و تا حلقه دوم تمام صنایع و شغل‌ها مرتبط با حرم است. در اصفهان توسعه و سرمایه‌گذاری متناسب با مراکز تاریخی و گردشگری است. بیشتر از نیمی از شهروندان اراکی دغدغه شغل ندارند. درآمدی که از صنایع دارند، در شهر هزینه می‌کنند و باعث رونق و توسعه اقتصادی خانوارهای شهری شده است.

در شهر همدان محدودیت‌های زیادی برای ایجاد درآمدهای خانوار شهری داریم و هر ظرفیتی هم که می‌خواهیم بیاوریم در دو-سه محور خلاصه می‌شود. علیرغم اینکه کشاورزی غنی در همدان و شهرهای اطراف داریم، تماماً خام‌فروشی می‌شود. صنایع تبدیلی نداریم. ما قطب تولید سیر و سیب‌زمینی هستیم و در هیچ کدام هم صنایع تبدیلی نداریم تا حداقل بتوانیم مواد خام را تبدیل کنیم و با احداث کارخانه فرصت‌های شغلی را ایجاد کنیم تا بتواند به درآمدهای خانوارهای شهری ما کمک کند. با شرایط موجود اقتصادی دیگر نه بخش دولتی رغبتی برای سرمایه‌گذاری دارد و نه بخش خصوصی. ما یک مشکلاتی هم داریم که از نگاه‌های فرهنگی و اجتماعی سرچشمه می‌گیرد، بوروکراسی اداری در شهر همدان به نسبت سایر شهرها از متوسط شهری بالاتر است. این موضوع مانع جدی توسعه شهری است. در شهر همدان مجوزها به راحتی صادر نمی‌شود و در نتیجه خیلی از کسانی که می‌خواهند سرمایه‌گذاری کنند با مشکل مواجه می‌شوند.

برای تدوین چشم‌انداز باید سمت و سویی برای ایجاد درآمد پایدار داشته باشیم. اگر در شهر همدان این گام‌ها برداشته شود، این برنامه‌ها اجرایی می‌شود و اگر روال موجود دنبال شود، شهر در همین نقطه موجود باقی می‌ماند.

در بعد مدیریتی و نهادی؛ در حوزه مدیریت شهرداری و ظرفیت علمی-اجرایی مجموعه شهرداری، وضعیت روز به روز بهتر شده است. هم از بعد جذب نیروهای توانمند و جوان و هم از نظر حدِ علمی. یک زمانی در نظام شهرداری عموماً روش‌ها، روش‌های سنتی بوده است. امروزه روش‌ها، روش‌های علمی است. اگر هنوز به حد مطلوب نرسیده‌اند؛ اما سمت و سویشان رسیدن به وضعیت مطلوب و پیشبرد امور بر اساس شیوه‌های نوین اجرایی بوده است. در زمینه مدیریتی همه جا مشکل وجود دارد. در برخی مواقع چالش‌هایی که پیش می‌آید محصول نگاه اشتباه برخی از مدیران است. برایند تمام نگاه‌های مثبت و منفی حاکی از آن است که وضعیت مدیریتی خوشبختانه از خط میانه به سمت مثبت جهت‌گیری می‌کند. جذب نیروها از 1400 پست سازمانی در ابتدای طرح ظرفیت‌سازی شده است و تا افق 15 ساله این ظرفیت به یک ظرفیت اسمی و مناسبی خواهد رسید. سمت‌ها به روز شده است. رده‌های مدیریتی کاملاً دقیق احصا شده است و در ساختار مدیریت شهری آورده شده است. ظرفیت بالقوه‌ای در شهر همدان وجود دارد که تمام چشم‌انداز و اهداف برنامه پنج ساله را محقق می‌کند. اما واقعیتی که باید مد نظر قرار داد این است که تمام مباحث مدیریت شهری در اختیار شهرداری نیست؛ چون مدیریت یکپارچه شهری را ایجاد نکردیم؛ یعنی موضوع مدیریت یکپارچه شهری مطرح شده، برنامه‌ها تدوین شده و همه زیرساخت‌ها در برنامه پیش‌بینی شده؛ اما عملیاتی و مصوب نشده است. به همین دلیل بخش عمده‌ای از برنامه‌نویسان که اتفاقاً برنامه‌های خوبی می‌نویسند و برنامه‌های مناسبی تهیه می‌کنند، بخشی از این برنامه‌ها به طور پیش فرض قابلیت اجرایی ندارد، چرا؟ چون همه امور در اختیار شهرداری نیست. تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی به صورت 100 درصد در اختیار شهرداری و شورا نیست. شورای اداری شهرداری‌ها همچنان در محل استانداری است و سیاست‌های کلان دولت را پیگیری می‌کند. وقتی وزیر کشور اعلام می‌کند که استخدامی در شهرداری‌ها نباشد تا سه سال استخدام صورت نمی‌گیرد. نه تنها جو مطلوبی ایجاد نمی‌کند، بلکه برعکس امنیت شغلی مجموعه را به هم می‌ریزد. در زمینه طرح تفصیلی شهر همدان؛ وقتی طرح تفصیلی نامتقارنی داریم تصحیح این طرح تفصیلی در اختیار شهرداری نیست. در کشور ما طرح تفصیلی شهر را یک وزارتخانه دیگر تهیه می‌کند و بعد برای اجرا به شهرداری ابلاغ می‌شود. با کدام پشتوانه؟ با کدام منابع اقتصادی تأمین شده؟ به فرض در طرح تفصیلی 2000 مترمربع سطح معابر تعریف شده است و 1000 مترمربع بایستی آزادسازی شود. با کدام منابع مالی بایستی تملک شود؟ قوانین ما با یکدیگر متناقض است. قانون نحوه تملک اراضی مورد نیاز دولت و شهرداری‌ها را تصریح کرده است که به قیمت عادله روز پول آن پرداخت شود. در برنامه پنجم تأکید شده است اخذ عوارض از مردم باید به صفر برسد و دنبال بهای خدمات برویم و متناسب با نگاه اقتصادی دولت باشد. اینها با هم جور در نمی‌آید. ما در حوزه تأمین منابع انسانی در شهرداری همدان از وضعیت اسفناک گذشته عبور کرده ایم و اکنون در سطح مثبت است؛ اما مدیریت میانی و کلان ما همه کار دست خودشان نیست. اخیرا ریاست قوه قضائیه در خصوص وضعیت کمیسیون ماده 100 اظهار نظر کرده‌اند که از نگاه درآمدزایی به کمیسیون‌های ماده 100 باید عبور کنیم و به فکر پیشگیرانه عمل کردن کمیسیون‌های ماده 100 باشیم. این موضوع کاملا صحیح و درست است، اما یک واقعیت شهرداری‌ها این است که به بعد درآمدی کمیسیون‌ها نگاه می‌کنند و اساسا اگر شهرداری‌ها به این بعد نگاه نکنند، شهروندان ما دارند به این سمت می‌روند. در نتیجه در شهرداری اگر بخواهیم به درصد بیان کنیم، شاید بتوان گفت بالای 60 درصد از وظایف شهرداری‌ها مستقیماً دستِ خودِ شهرداری نیست. با واسطه سایر دستگاه‌های اجرایی باید این وظایف انجام شود. در بحث‌های پیشگیری و اجرایی قانونگذار در ماده 56 اکثر موارد را تصریح کرده است شهرداری باید با اجازه این دستگاه و هماهنگی آن دستگاه و زیر نظر آن دستگاه کارها را انجام دهد. مخصوصاً اکنون که هر فعالیتی را بخواهیم انجام دهیم یک وزارتخانه تخصصی برایش وجود دارد (وزارتخانه‌ها هر کدام حرف برای گفتن دارند و قوانین کاملا مغایر با شهرداری دارند).

 

وجه تمایز شهر همدان با سایر شهرهای اطراف

اولین مورد: آب و هوا (تابستان حجم حضور مسافر در همدان بسیار افزایش پیدا می‌کند و دلیل عمده آن آب و هواست، ما تابستان خنک‌تری در مقایسه با استان‌های دیگر داریم)؛ دومین مورد: نزدیکی به پایتخت- اکثر کسانی که کارهای اداری و تجاری و خرید و فروش داشته باشند با یک فاصله زمانی سه ساعته به تهران می‌رسند. برای شهرهای واقع در غرب کشور این نکته خیلی مهم است که شهروندانش بتوانند در یک سفر نیم روزه به تهران مراجعه کنند. شاید ویژگی منحصر به فرد منفی هم باشد ولی عمدتا مزیت است؛

سومین مورد: ظرفیت‌های گردشگری به روزی داریم که می‌تواند وجه تمایز با نقاط اطراف باشد.

اصلی‌ترین دغدغه‌های شهر همدان

یکی از مباحث جامعه امروز شهری موضوع ترافیک است که اشاره شد. مقرر شده است هر سرمایه‌گذاری که می‌خواهد به شهر همدان بیاید یک پیوست فرهنگی-اجتماعی-ترافیکی به ما بدهد. از این نظر که ما در زمینه ایجاد ظرفیت‌های جدید در شهر همدان به لحاظ کالبد شهر همدان و نقشه شهری همدان و بحث شهرسازی ما به لحاظ دایره‌ای به یک نقطه متمرکز می‌شویم و این حجم تردد و آمد و شد و رفت و آمد باعث افزایش روز افزون ترافیک در رینگ اول و دوم می‌شود. برای برون رفت از این مشکل همه مردم نگاه و توجه‌شان به سمت تسهیل در ترافیک شهری است. در سال 1384 مشاور نقش پیراوش برای شهر همدان بدون توجه به پیش فرض‌های اجتماعی، ترافیکی و زیست ‌محیطی پیاده‌راه تعریف کرد؛ بدون آنکه به مشکلات ترافیکی ناشی از اجرای این طرح توجه کند. یک دفعه شش خیابان اصلی شهر را انسان محور می‌کنیم. در زندگی ماشینی امروزی ما این خلأ تردد در کجا دیده شده است. مردم برای رفت و آمد چه کار کنند. آن زمان من پیشنهاد دادم که پیوست‌های ترافیکی در قالب ایجاد پارکینگ باید دیده شود. بالاخره این حجم از خودروهای حمل‌و‌نقل که از رینگ اول خارج می‌شوند، تکلیف‌شان چیست؟ آیا در رینگ دوم زیرساخت مورد نیازشان تأمین شده است. اینها امروز در کنار دغدغه درآمدهای پایدار، توسعه شهر، رونق اقتصاد شهری هر خانوار دغدغه اصلی مردم است. امروز در شورای شهر به این جمع‌بندی رسیده‌ایم که باید برای هر طرحی پیوست فرهنگی و اجتماعی و ترافیکی تهیه شود. چون اگر امروز این کار انجام نشود، آینده شهر با مخاطره مواجه می‌شود. پس دغدغه‌های اصلی مردم شهر همدان مشکلات ترافیکی و تهیه پیوست‌های فرهنگی و اجتماعی و حمل‌و‌نقل برای شهرهاست. ضروری است که در برنامه حاضر هم به تهیه پیوست فرهنگی-اجتماعی مبادرت شود تا مشخص شود آیا این طرح نیازهای اجتماعی-فرهنگی را برطرف می‌کند و بدان‌ها پاسخ داده می‌شود یا خیر.

 

تصویر مطلوب و آرمانی همدان

قطعا برای اینکه رفاه نسبی برای مردم فراهم کنیم، توجه ویژه به طرح‌های فرادستی و طرح‌های بالادستی باید داشته باشیم. ما اگر بتوانیم آنچه در طرح تفصیلی و طرح جامع برای توسعه شهر همدان پیش‌بینی شده است، محقق کنیم و همگام با این پیش‌بینی‌ها، منابع مورد نیاز را هم فراهم کنیم، قطعا توسعه شهر همدان را در پی خواهد داشت. وقتی گفته می‌شود سرانه‌های شهری به طور متوازن در شهر توزیع شود؛ قطعا نیاز به طرح جامع داریم. این همه نابسامانی که در شهر همدان وجود دارد به این دلیل است که مشاور قبلی طرح خوبی ارائه نداده است. امروز شهر همدان اگر می‌خواهد برون رفت از مشکلات فعلی داشته باشد طرح تفصیلی باید تمام دغدغه‌های مردم، مسؤولان و مدیریت شهری را پاسخ‌گو کند. سرانه‌های شهری دقیق تعریف کند. اگر می‌گوییم در شهر همدان افزایش محدوده داشته باشیم، باید مشاور طرح تفصیلی اینها را با تحلیل خوب ارائه دهد. در اجرای پروژه‌ها مشاور باید راه آینده ما را کاملاً روشن و دقیق بگوید. گره‌های ترافیکی که در شهر همدان داریم باید مشاور حل کند. ما اگر یک شهر ایده‌آل چه در بحث توسعه فضای سبز، رونق اقتصاد شهروند و همچنین تسهیل و روان‌سازی ترافیک را نیاز داشته باشیم، قطعا مشاور می‌تواند اثرگذار باشد.

بایستی با رعایت اصول علمی ظرفیت‌های شهر به گونه‌ای تعریف شود؛ به گونه‌ای که شهروند از اجرای طرح تفصیلی متضرر نشود و شهروند دیگر از آن بهره‌مند شود.

پراکندگی کاربری‌ها، عدم انسجام کاربری‌ها، عدم توزیع یکنواخت کاربری‌ها در شهر موجب شده مشکلات موجود روز به روز افرایش پیدا کند؛ به طوری که خود مشاور هم از برطرف آنها عاجز مانده است. طرح جامع شهر همدان قرار بود سال گذشته تحویل شود و بعید می‌دانم تا سال آینده هم جمع شود.

اگر بخواهیم به افق طرح نگاه کنیم تمام این مواردی که الان به عنوان دغدغه در شهر همدان مطرح است، همه رفع شده باشد و مشاور و مسؤولان در جهت تسهیل آنها گام بردارند و یک فضای مناسب شهری با یک اقتصاد پویای شهری برای شهروندان فراهم شود و این میسر نمی‌شود، الا اینکه ما قوانین و مقررات‌مان را متناسب با آرزوهایمان هماهنگ کنیم. هم سرمایه‌گذار داخلی و هم سرمایه‌گذار خارجی بتواند به راحتی در حوزه‌های گردشگری سرمایه‌گذاری کند. هم شهروندان‌مان در حوزه‌های گردشگری خُرد تلاش کنند.

 

نقش مدیران و مسؤولان و مردم در مسیر برنامه

مردم که نقش اصلی را دارند و همیشه هم مردم پیش قدم هستند. ما از آنجایی لطمه می‌بینیم که مدیران و مسؤولان همیشه عقب‌تر از مردم هستند. در تصمیم‌گیری‌ها و تصمیم‌سازی‌ها مردد هستند. از قوانین‌مان در شهرهای مختلف به یک میزان بهره‌برداری نمی‌شود. در یک استانی به راحتی استقبال می‌کنند و شرایط را تسهیل می‌کنند. اما استان همدان تا حدی سخت‌گیری می‌کند، اویی هم که دارد کار می‌کند، می‌گذارد و می‌رود. در سفری که به کرمان داشتیم، مسؤولان اذعان می‌داشتند که ما دنبال این هستیم شمایِ سرمایه‌گذار دنبال چه چیزی هستید تا ما همان را به شما بدهیم. مسؤولین هم همراه با مردم فرایند سرمایه‌گذاری را تسهیل کنند. در شهر همدان اگر بخواهیم امور را تسهیل کنیم، با قفل‌ها و موانع متعددی مواجه می‌شویم. قوانین را به نفع مردم تفسیر نمی‌کنند. مجموعه شهرداری هم در اجرا و هم در تصمیم‌گیری مجموعه توانمندی است و اگر نتوانستیم 100 درصد انتظارات مردم و پیش‌بینی‌های خودمان را محقق کنیم، بسیاری از مدیران و مسؤولان جلوی اجرای کارها و پروژه‌ها ایستادند. نه اینکه ضعف در مجموعه مدیریت شهرداری و شوراست؛ بلکه مدیران سطوح دیگر با شهرداری و شورا همسو نیستند.

رئیس کمیسیون نظارت، بازرسی و امور اداری

شورای اسلامی شهر همدان

  لینک
http://hegmataneh-news.ir/sl/14295